ÜRƏKKEÇMƏ

is. Xəstəlik, ruhi sarsıntı nəticəsində huşunu itirmə halı; bayğınlıq, bihuşluq.
[Mehriban] indi bir ay olardı ki, ürəkkeçmənin əlaməti olan halları özündə hiss etməyirdi. S.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜRƏKKEÇMƏ bayğınlıq — bihuşluq — tutma — qəşş etmə
ÜRƏKGETMƏ
ÜRƏKQOPMA

Digər lüğətlərdə