ŞIK

[ fr. chic] dan. Zahiri bəzək, zinət, dəbdəbə, cah-calal.
// Gözəl, zərif, moda ilə, süslü, qəşəng.
Ortaboylu, şıq qiyafəli bu oğlan heç kəsə diqqət etməyərək yalnız parada baxırdı. M.S.Ordubadi.
O vaxt Əhməd də … gimnaziya tələbəsi idi, həm də Əhməd şıq gəzən tələbələrdən idi. T.Ş.Simurq.
[Musanın nəvəsi] öz şəhərinə qayıdanda o qədər şıq, o qədər zərif geyinmişdi ki, hamının gözü bunda idi. Qantəmir.

ŞIĞIYICI
ŞIQ

Digər lüğətlərdə

ва́зопись вы́еденный жи́жица краса́вица ме́ленький переле́зть шква́рный дзюдои́ст ложби́на невзве́шенный плацда́рм поку́дова радо́новый растыка́ться сле́дователь косметика accelerator alborada coal clay hydropath pelter plighted tautness перечисление семена