ə. «qeyr» c. 1) başqalar(ı), qeyrilər(i); 2) t. aşiqin rəqibi; 3) t. qənim, rəqib.
ə. «qeyr» c. 1) başqalar(ı), qeyrilər(i); 2) t. aşiqin rəqibi; 3) t. qənim, rəqib.
[ər. “ğeyr” söz. cəmi] сущ. клас. ччаради (ччарабур), масади (масабур), дуст туширди (туширбур); яд(бур), рекьиб(ар)
Tam oxu »ər. ğeyr sözünün cəmi 1. Özgə(lər), dost olmayan(lar) rəqib(lər), yad(lar). 2. Qənim. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, mən sözümü söylərəm, Ə
Tam oxu »ərəb. ğeyr sözünün cəmi Özgə(lər), dost olmayan(lar) rəqib(lər), yad(lar). Qoyma qalam bəxti qara, Əğyar hara, de mən hara? Uzaq elə, bir diyara, Götü
Tam oxu »Ərəb mənşəlidir, qeyri (əsli: ğeyri) sözü ilə eyni kökə malikdir, onun cəm formasıdır. Poeziyada “yad”, “kənar” mənalarında işlədilir (bəzən “düşmən”
Tam oxu »устар. I сущ. 1. соперник (тот, кто соперничает с кем-л., добиваясь любви какой-л. девушки, женщины) 2
Tam oxu »is. [ər. “ğeyr” söz. cəmi] klas. Özgə(lər), dost olmayan(lar); rəqib(lər), yad(lar). Bu gələn yar özüdür; El-obanın gözüdür; Bu tənə sənin deyil; Bəlk
Tam oxu »