ƏFƏNDİ
[ər. əsli yun.] сущ. эфенди (1. суьнни руьгьанийриз лугьудай лакӀаб; 2. виликра: гьуьрмет патал кӀелай ксарин, руьгьанийрин ва мс. тӀварцӀихъ акална ва я абурув рахадамаз лугьудай гаф).
is. [ər. əsli yun.] 1. Sünni ruhanilərinə verilən ləqəb. Oğlan evi əfəndidən, molladan və s. qohum-əqrəbadan bir dəstə camaat dəvət edib, qız evinə ni
Tam oxu »сущ. эфенди: 1. титулование суннитских духовных лиц 2. вежливая форма обращения к грамотным лицам 3. устар
Tam oxu »ağa, cənab; Türkiyədə müraciət forması (yun. "aupentis" sözünün türk dilində dəyişdirilmiş forması)
Tam oxu »ər., əsli: yunan 1. Oxumuş adamların, ruhanilərin adlarına qoşulan söz. 2. Ümumiyyətlə, hörmət bildirmək üçün işlənir
Tam oxu »