ƏTİACI

sif. Öz rəftarı, hərəkəti, münasibəti, danışığı ilə başqalarını özündən incidən; diliacı. Ətiacı adam.
– Ax, necə ətiacı arvadsan, – dedim, lakin birdən Yaqutu düşünüb səsimi yumşaldaraq ona yalvardım… Ə.Məmmədxanlı.
[Gülzar] çox hövsələsiz və ətiacı (z.) olmuşdu. İ.Hüseynov.

// İs. mənasında. Ətiacının biridir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏTİACI diliacı — kobud — mədəniyyətsiz

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ƏTİACI ƏTİACI – MÜLAYİM Ax, necə ətiacı arvadsan, – dedim, lakin birdən Yaqutu düşünüb səsimi yumşaldaraq ona yalvardım (Ə
ƏTFAL
ƏTİACILIQ

Digər lüğətlərdə

ме́тка озлаща́ться парю́ра по́мнить поха́бно прирезать противоречи́вый тропа́рь колдовство́ нама́хиваться необхва́тный определи́тельно приве́тно приспособля́ть тукосмеси́тельный досуг awl-shaped boe defluent heliochromy kyanol religionize repaint trade off кредитовать