HIRILDAMAQ

f. dan. Şit-şit, boş-boş, mənasızca gülmək.
Lovğalanıb, a görməmiş, çox da belə fırıldama! Tərbiyəsiz uşaq kimi boş-boşuna hırıldama! M.Ə.Sabir.
Məhəmmədhəsən əmi qabı çəkdi qabağına və istədi çörəyini batırsın qatığa, Əhməd başladı hırıldamağa. C.Məmmədquluzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HIRILDAMAQ hırıldamaq bax gülmək
  • HIRILDAMAQ irişmək — gülmək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • HIRILDAMAQ HIRILDAMAQ – ZIRILDAMAQ Hır-hır hırıldayacaq, zəhərləsəm də onu (S.Rüstəm); Elə hey zırıldayırdı (“Ulduz”)
HIRILDAMA
HIRILTI

Digər lüğətlərdə