KALLADAR

I
(Culfa, İmişli, Qarakilsə, Ordubad)
1. maldar, mal-qara saxlayan (Qarakilsə, Culfa). – Siftə mən kalladar olmuşam (Qarakilsə); – Mən kalladar da olmuşam, arıçı da olmuşam (Culfa)
2. çodar (Culfa, Ordubad). – Kalladar qoyun alışverişçisinə də de:llər (Ordubad)
II
(Borçalı)
binə başçısı. – Binə baççısına kalladar de:rix’
KALIŞ
KALLAH-KALLAH

Digər lüğətlərdə