MÜAQİB

sif. [ ər. ]
1. Təqib edən, ardınca gedən.
2. İncidən, əzab verən, cəzalandıran.
MÜAHİDƏNAMƏ
MÜALİCƏ

Digər lüğətlərdə

белошве́йка вели́кий жа́жда мя́ло недохо́дчиво полуподва́л сока́мерник соффи́т го́род карми́ческий ля́скать новые ру́сские разъезжа́ться ря́жение широколи́стный починок Черкасы detonative evening nouvelle cuisine pallah prognathism дисциплинировать поимённый протираться