MÖHKƏMCƏ

zərf Möhkəm surətdə, möhkəm-möhkəm, çox bərk. Möhkəmcə ilişdirmək.
– Balaxanım yumruğunu düyünləyib irəliyə cumdu və düz Dadaşın burnunun qabağında möhkəmcə silkələdi. S.Rəhimov.

// Sif. mənasında. Möhkəm, bərk, davamlı. Möhkəmcə bir ip.
MÖHKƏM-MÖHKƏM
MÖHKƏMLƏNDİRİLMƏ

Digər lüğətlərdə