1. İrin, çirk etməyə yaxın bərk ağrımaq, sancmaq, göynəmək (yara). Çibanım zoqquldayır.
– Balaqardaş, … canım sənə qurban, o zəhrimarı tezcə gətir, yoxsa ürəyimin ortası zoqquldayır…
[Mürsəl] ufuldayırdı, çünki yarası zoqquldayırdı.
2. məc. İnləmək, inildəyə-inildəyə ağlamaq acı-acı ağlamaq.
Bəxti də bu zaman zoqquldayıb ağlamışdı.