HÖNKÜRMƏK

f. Hönkürtü ilə, səslə, hönkürə-hönkürə, hıçqıra-hıçqıra ağlamaq.
Onlar – hər iki qardaş dizlərini yerə çırpıb, bu mənzərənin qarşısında səs dolusu hönkürdülər. S.Rəhimov.
Rəhilə isə artıq hönkürməyə başlamışdı. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HÖNKÜRMƏK ağlamaq — hıçqırmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • HÖNKÜRMƏK HÖNKÜRMƏK – QAQQILDAMAQ İkiəlli üzümü qapayıb hönkürdüm (S.Qədirzadə); Gül, amma qaqqıldama (Mir Cəlal)
HÖNKÜRMƏ
HÖNKÜRTÜ

Digər lüğətlərdə

бемо́ль га́достно жён-премье́р ли́ственный Оре́шник отупе́ло преуслу́жливо удовлетворе́ние хлеста́ть вышеука́занный корзи́ночный лжесвиде́тельский на́дцатый разлага́ть растрави́ть сме́рч сонанима́тельница чулко́м экумени́ческий беспечный crepitaculum tough-but-tender tusker underinvoicing горючий