OĞULLUQ

is.
1. Oğulun ata-ana qarşısında borcu, vəzifəsi, haqqı; övladlıq. Oğulluq borcu. Oğulluq etmək.
2. Biri tərəfindən övladlığa götürülmüş, yaxud ana ardınca kişinin evinə gətirilən oğlan uşağı.
□ Oğulluğa götürmək – doğma övlad hüququ verməklə oğlan uşağını ailəyə qəbul etmək.
[Gülnisə Bəhrama:] Mən səni əvvəldən özümə oğulluğa götürmüşəm… C.Cabbarlı.
[Ata:] İdrisi oğulluğa götürmüşəm. Mir Cəlal.

OĞUL-UŞAQ
OĞULSUZ

Digər lüğətlərdə

беспри́месный бурли́вый мальчи́шничать неучёный по-индонези́йски вы́гладиться завязать узело́к на память инвентаризи́ровать креще́ние самоочища́ться та́к и фа́линь бора онуча пажить учить blithering веко вплотную второкурсник концертантка манящий мизантроп пенсионер пичужка