ZEYİL

is. [ ər. ] köhn.
1. Ətək, paltarətəyi.
2. Artırma, qeyd, əlavə (kitab barəsində).
3. Mətnə dair təsvir və şərh.
4. Aşağıda göstərilən.
ZEY
ZEYTUN

Digər lüğətlərdə

гумми́ровать женишо́к измери́мый ознако́мленность прооли́фить стиха́ть засвеже́ть камнедроби́льный невы́плаканный отслои́ться пересини́ть рели́н кочера back-scratcher beamy cluster flour-emery piloting pole-teaching pot liquor shining trial wearproof полиневрит эти