Münasib, yerində. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yerləşmək. Odu ki, Abdullanın atası İsfahandan bir neçə öylə köçüb getdi Ərəsbərə, orda yerrəndi. (“Abdulla və Cahan”)
Əsir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Prof. B.Əhmədov bu sözü əsir sözünün dəyişmiş forması kimi izah edir
Əsir sözünün dəyişmiş formasıdır (Bəşir Əhmədov “Etimologiya lüğəti”). (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Yaşıl. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yetdiyi zaman, çatdıqda. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yetişmiş, kamala yetmiş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Götürmək, çatdırmaq, böyüdüb meydana çıxarmaq, yetişdirmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yaxşı. Ölüm yeydi bu sağlıqdan, bu günnən, Sinəm fariq olmaz dağü düyünnən. (“Abdulla və Cahan”)
Yaxşı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Məni tutan Bolu bəydi, Ağır zəncir boynum əydi, Hamı bir-birindən yeydi, İgid dəlilərim qaldı
Metalı yonmaq üçün üzəri diş-diş olan polad alət; suvand, törpü. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Almasdan qılıncdır, poladdan yeyə, Çeynərəm dəmiri, üfl
Tez, cəld, iti; itigedən, bərk qaçan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Atlayun Ərəbatun yeyinlərini, Soyun başdan-başa əyinlərini, Çırağan eyləyün çiyinl
Yüngül. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
ər. xüsusi isimdən İnsafsız, zalım, qəddar, əzazil. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dona xanım da yezid qızı yeziddi
Üstündə oturmaq üçün qayışlarla atın belinə bağlanan oturacaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yəhər qaşında da yüz qızıl pul var
Şəksiz, şübhəsiz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çünki Dünya xanım yəqin-əlyəqin bilirdi ki, burada bir hiylə var
Gözəl yal. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
əqiqi-Yəmən Əqiqin qırmızı rəngli əla növü.
Toplantı yeri, yığın, kütlə, topa. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yığışdırmaq; haqq-hesab etmək (məhşərdə). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yığıncaq; yığın, kütlə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) “Kitabi-Dədə Qorqud”da yığanaq şəklində işlənir
İqbal (tale) sözünün təhrif olunmuş formasıdır. Neyləsin Miskin Bürcü Taleyi, yığvalı qara. Əl aç yalvar yaradana, Eylər bir çarə qırmızı! (“B
ər. iqbal Bəxt, tale. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Geyinər poladdan donu, Koroğlu Qırata qonu, Yetişər ömrünün sonu, Yatıbdı yığvalın sənin! (“
Yuyunmaq, yaxanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yıxan, atdan aşağı salan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yerə sərilmək, xarab olmaq, yerə batmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yıxmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İlan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Par-par. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İldırım, şimşək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Parıldamaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ulduz, bəxt, tale. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Çapmaq, at çapmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Üstündən... il keçmiş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yırğalanmaq; yırğalınıb keçmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İyirmi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yigid. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Gözəl dəliqanlı, yaraşıqlı gənc. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İgidlik. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İl. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qaçmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Yemək. 2. Qida. 3. Azuqə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İtmək, görünməz olmaq, qeyb olmaq, yox olmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yox. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: yoğurmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qatıq, yoğurt. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yolçu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Uğrunda. 2. Üçün. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Diyirlənmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İki xanla bir araya gələndə, Qurd oyunun aralığa salanda, Kəllələr kəsilib yombalananda Halaylar pozulub, t