(Basarkeçər) bax savajax. – Sal sovacağı uçuruf
(Lerik) təəssüflənmək
(Ağdərə, Bərdə, Tərtər) bax savlamax. – Ülgücü sovla, yaxşı olsun (Tərtər)
(Cəbrayıl) bax savrıx
(Cəbrayıl, Şərur) bax savrıx
(Şamaxı) tənbəl (adam). – Nə sovulğarsan!
(Çənbərək) tənbəl. – Qaqaş soyğar adamdı
(Qazax) aravuran. – Sən çox soyuğuntu adamsaη
I (Gədəbəy) bax savlamax. – Soylo:fsuηmu gərki:, ay dayı II (Meğri) gizlincə baxmaq. – Əzzəl soyladıla, so:ra girdilə içəri
(Gədəbəy) soyuqqanlı. – Saf soysur adammış İrəsil, qılıxnan-zadnan yoxdu işi; – Soysurun biridi, nə de:səη ona
(Naxçıvan) xəstəlik adı. – O soyuxazar həylə ordan da öldürərdi
(Tovuz) qurtarmaq. – Tuttar ta: soylor, başdarında bir-iki kişmişdən savayı heç şey yoxdu
(Gəncə, Lənkəran, Mingəçevir, Şəmkir) zəifləmək, bihal olmaq, halsızlaşmaq, xəstələnmək. – Xoruz gənə sozalır, azarranıf (Gəncə); – Niyə sozalırsaη? (
(Cəlilabad) 1. kefi pozulmaq 2. xəstələnmək. – Yayda sozanıdı
(Ağdam, Qazax) yabanı bitki adı. – Sozu ormanda olur (Qazax)
(İmişli) əymək
(Gədəbəy) solmaq, saralmaq (yarpağa aiddir). – Cənnət almasının yarpaxları sörpüyüf
(Şamaxı) tələskən. – Sösələy adamı mən hələ belə gördüm
(Çənbərək) əyri, düz olmayan. – Adamın əyği sürçür söt yerdən ot çalanda; – Taxdıyı torpağıη üsdən sötünə ğoy, su yələjəy onda üsdən
(Kürdəmir) bax so:ça. – Yayın istisində söyçə suvu sərin saxliyir
(Zəngibasar) peysər. – Söysüni qırmızı adam beynamıs olar həmməşə
(Qazax) əyri. – Bura çox söytəryidi
(Qazax) məsələn. – Sözbelə, mən sənin pis işiηi görüf örtmüşəm üstünü
(Qazax) hazırcavab
(Salyan) elçilik. – Nişana eləməmişəm, bi də: sözkəssi eləmişəm
(Qazax) yabanı soğan
(Tovuz) sakit dayanmaq
srişd olmax: (Şəki) əl çəkməmək, yapışmaq. – Nə isdi:sən mənnən, nəyə srişd omusan?
(Qazax) xəsis, simic
(Lerik) 400 qramlıq çəki vahidi. – İki stil çay aldım
(Cəbrayıl) üzüm növü adı
(Göyçay, Mingəçevir) bax savajax
(Tovuz) göl, çay və su götürmək, mal-qara suvarmaq üçün düzəldilən yer. – Anam suadda paltar yuyur
suax qalmax: (Mingəçevir) dən olmadığı üçün işləməmək, boş qalmaq (dəyirmana aiddir)
(Biləsuvar, Lənkəran, Masallı) bax saval
(Salyan) tamamilə, başdan-başa. – Bizim yerimiz suama çayırdı
(Salyan) iri yeyə. – Balta:n ağzın suannan itilə
(Mingəçevir, Oğuz, Ucar) gec. – Keçən il armud suar yetişdi (Ucar) ◊ Suara qalmağ (Göyçay) – gecikmək
(Ağdam) palan
(Cəlilabad) palan. – Eşşəgin suarapalanı itib
(Borçalı, İmişli, Kürdəmir, Qazax, Zərdab) bax suad. – Anam suatda paltar yü:r (Şəmkir); – Malları suata aparmamış olma ha! (Zərdab); – Oxarda suat va
(Qazax) bax soadax. – Uşağın üzünü yara suatdax götürüf
(İmişli) qəsdən ləngitmək. – Bu işi düzəltməyə başı:z ağrı:r, subıdmasaz olmaz
(Bakı, Kürdəmir, Şamaxı) 1. nişastadan hazırlanmış yemək adı (Bakı, Şamaxı) 2. halvanın bir növünün adı (Kürdəmir)
I (Bolnisi, Ordubad) xörək adı (qoz, xəmir və s.-dən hazırlanır) II (Borçalı) sırsıra. – Qışda damnan sucux sallaner III (Qax, Zaqatala) sulu yer
I (Hamamlı) növbə II (Cəbrayıl, Çənbərək, Gədəbəy, Qax, Tovuz, Zaqatala) təqsir, günah. – Başıηa dönöm, suçum varsa, mən saηa tabı (Gədəbəy); – Suç öz
(Ağcabədi, Çənbərək, Qazax) 1. duruxmaq (Ağcabədi). – Sən niyə suçuxdun? 2. utanmaq (Qazax) 3. günahkarlığı büruzə vermək (Çənbərək)
(Çənbərək) içmək. – O:ğul, südü əbbəx’siz suçula
(Qazax) bir nəfəsə içmə
sudəfi toy: (İmişli) çalğısız, aşıqsız toy. – Sudəfi toy eliyərdi kasıb-kusub