(Oğuz) qida borusu. – Bizdər qızılüfürüx’ di:rix’ malın, qoyunun yimək borusuna
I (Yardımlı) etibar etmək, inanmaq. – Əlimnən nə gəley eliyəm, genə qızırğammey II (Yardımlı) xəsislik etmək
(Şərur) bax qızırğammağ II
(Gəncə) qurd (iylənmiş və ya xarab olmuş ətdə). – Bu ətə qızışmaqurdu tüşüf
(Qax) darı unundan bişirilmiş xörək adı
(Kəlbəcər) kol adı. – Qızqizix’dən çətən yığarıx, dama carcu qoyarıx
(Salyan) qızdırma, hərarət. – Uşağ qızma:n içində yanır
(Bakı, Kürdəmir) etibar etmək. – O, mə: hər şeyini qızır (Kürdəmir)
(Zaqatala) dırmıq
(Ağdaş) qız toyu
(Qax) halqa
(Qax) gəndalaş. – Qicə burda çoxdi
(Lənkəran) tamam, xalis. – Ət qicilə yağdu
(Qax) çubuq. – Qidi mağa ver
(Basarkeçər, Gəncə, Goranboy, Hamamlı, Mingəçevir, Şərur) yeni doğulmuş keçi balası. – Bir-iki qidiyimiz var, otaran yoxdu (Goranboy)
(Basarkeçər) keçi balası kimi atılıb-düşmək. – Ə:, qidix’lənmə, sakit otur
(Qax) taxta boşqab
(Qax, Zaqatala) saxsı suqabı
(Ağsu) aşırım, dağ aşırımı. – Quzular qiliçdən aşdi
I (İmişli) barının, çəpərin altından keçən su yolu. – Hasarın altında qilif var II (Oğuz) yorğan-döşək astarı
(İsmayıllı) heyvanın boynuna keçirilən dairəvi ağac. – Çatını öküzün qilindəsinə elə bağla ki, açılmasın
(Bakı) boyunbağı. – Qızım, qilindənə almışam sə:nçün
(Bakı) qamışa oxşar bitki
(Qax) bulanıq. – Yağış yağıp, su ho:nçün qimil geliy
(Tabasaran) gavalı növü adı
(Quba, Tabasaran) ucu əyri ağac (quyudan vedrə ilə su çəkmək, ağacların uca budaqlarını aşağı əyib meyvə dərmək üçün)
(Xaçmaz, Quba) üzlü qaloş. – Maqazinnən bir cüt qirabli aldum (Xaçmaz)
(Qax) döl vaxtından tez doğulmuş qoyun və ya keçi. – Qirimicaylar çoxdan ota qoyulup
(Qax) utanmaz
(Dərbənd) armud növü adı. – Qirmiztumi necəsi uladu?
(Salyan) xəsis
(Xudat) zirək, cəld (adam)
(Tabasaran) inəyin bir yaşdan yuxarı balası. – Heyif ki, u qisirəmən axsağdu
(Qax, Zaqatala) bax qid
(Qax) yağlı lavaş
(Qax) quşqun (yəhərdə)
(Qax) tıxac. – Tağarın əğzinə qitıx vur, yoxsa, dağılacax
(Qax) xoruzlanmaq. – Qitilənmə, ne qitiləniysin?
(Qax, Naxçıvan) xəsis. – Sen ne qitmir adamsın? (Qax); – Qitmir adamnan qaç! (Naxçıvan)
(Quba) qaytan. – Başuva dünüm, gid tükannan bir cüt qiy al gəl
(Dərbənd, Tabasaran) bax qeyin
(Qax) boymadərən (bitki adı)
(Tabasaran) yabanı bitki adı (sarıkökə oxşayır). – Sinən <sınan> yəri sağaltmağçün qizilqaşün kükinnən qəynətüb havu sinən yerə tükəllər
(Qazax) lovğalanmaq. – Adam çox qoarrammaz
(Zaqatala) qısaboylu. – Əli qobaca qaldı, böyümədi
(Qax) xörək adı (piyə bükülüb qızardılmış qara ciyər). – Anası, kök bağır getmişam, honnan qobal bişür
(Zəngibasar) qoyunun sidik kisəsi
(Oğuz, Şəki) bax qoj. – Mq: güya diyitdi ki, qocı qırıf xəvər eliycam (Şəki)
(Biləsuvar) bax qoja. – Dünən qocamgilə getmişdim ◊ Qoca baba (Balakən) – nənə. – Qoca babam bizə gəlmişdi
(Zaqatala) diz. – Qocanadan yuxarı buddu