is. Çubuğun (3-cü mənada) içərisinə tənbəki qoyulub yandırılan hissəsi
“Çubuq”dan kiç. Nar çubuqcuğu
“Çubuqlamaq”dan f.sif
f. Çubuqla vurmaq, çubuqla döyəcləmək, çubuqla çırpmaq. Xalçanı çubuqlamaq. // Çubuqla döymək, çubuqla vurmaq
“Çubuqlanmaq”dan f.sif
məch. Çubuqla vurulmaq, çubuqla döyəclənmək, çubuqla çırpılmaq. // Çubuqla döyülmək, çubuqla vurulmaq
“Çubuqlaşmaq”dan f.sif
qarş. Çubuqla bir-birini vurmaq, çubuqla vuruşmaq
sif. Çubuq kimi nazik və düz
is. Lay-lay xəmirdən ətli və ya qozlu qoğal
f. Xəbərçilik etmək
is. Xəbərçi, şeytanlıq edən adam. Qaçaq Nəbi gün yağlanmamışdan durur, həndəvərə göz gəzdirir. Həcərin “Ay Nəbi, niyə yatmırsan?” sorğusuna qarşı, “çu
bax cuğul
is. Xəbərçilik, şeytanlıq. [Bayram:] İndi sən [Pərzad] istərsənmi ki, mən özümü bədnam edib, çuğulçuluq adını üstümə götürüm? M
“Çuğullamaq”dan f.sif
f. Xəbər vermək, xəbərçilik etmək, şeytanlamaq. [Əsli:] Kərəm, atam səni Süleyman paşaya çuğullayıb. “Əsli və Kərəm”
is. bot. Qırmızı və ya ağrəngli iri yumruları və iri yarpaqları olan bostan bitkisi. [Rüstəm] bir neçə yaxşı şumlanmış, hətta çuğundur və soğan əkilmi
is. Çuğunduru yerdən çıxarıb yığan maşın. Yeni markalı çuğunduryığan (çuğundurçıxaran). // Sif. mənasında
is. Çuğundurçuluq mütəxəssisi
is. Kənd təsərrüfatının çuğundur əkib-becərməklə məşğul olan sahəsi
is. bot. Üstü tüklə örtülü bir, iki və ya çoxillik ot bitkisi
is. Qafqazlıların üstdən geyilən, beli büzməli, uzun, kişi milli geyimi. Çərkəzi çuxa (döşündə vəznələri olan çuxa növü)
sif. Əynində çuxa olan, çuxa geymiş. Çuxalı qoca. – Qara çuxalı bir düşmən süvarisi özünü yetirərək komandanı yaraladı
is. Çuxa tikmək üçün parça. Qəmər şalı öz əri üçün çuxalıq toxumuşdu. Ə.Vəliyev. // sif. Çuxa üçün yararlı
is. 1. Yer səthindən aşağı çökmüş, oyulmuş yer; oyuq, çala. Məmməd bir böyük və dərin çuxur qazıb, eşşəyin leşini ora saldı, üstünü torpaqladı
kiç. Kiçik çuxur, balaca çuxur
“Çuxurlanmaq”, “çuxurlaşmaq”dan f.is
f. Çuxur əmələ gəlmək, dərinləşmək, çuxura düşmək. Ələsgər gördü ki, bu gözəlin zənəxdanının böyründə bir cüt həbəşi xalı var, gözlər güləndə üz çuxur
is. Çuxur yer, çalalıq. Çuxurluqda gizlənmək
is. [rus.] 1. Polad almaq və ya tökmə məmulatı hazırlamaq üçün işlədilən karbonla dəmirin xəlitəsi. Çuqun əritmək
is. Çuqun əridilən, tökülən (zavod, sex və s.). Çuqunəritmə sənayesi. – Çuquntökmə sexini yenidən qurmaq üçün hazırlıq aparılır
is. 1. Üstündə oturmaq və ya soyuqdan qorunmaq üçün atın və bəzi başqa heyvanların dalına salınan qıldan və ya yundan toxunma qalın örtük
top. isteh. köhn. Geyim, paltar (adətən dəbdən çıxmış paltar haqqında). Yamayardım babamın çul-çuxasın
“Çulğa(la)maq”dan f.sif
bax qaplamaq. Səhərdir, günəşin rəngi sapsarı; Sarılıq çulğamış ağ buludları. S.Vurğun. Silah səsləri sahili çulğaladı
“Çulğa(la)nmaq”dan f.sif
f. Bürünmək, qapanmaq, dürtülmək. Qaranlığa çulğalanmış (f.sif.) bir çox evlərin sahibləri hələ tarladan qayıtmamışdılar
“Çullamaq”dan f.sif
f. 1. Dalına çul qoymaq (heyvanın). Atı çullamaq. – Molla öküzünü çullayır, ağzına da bir yüyən vurub meydana gəlir
“Çullanmaq”dan f.sif
1. məch. Dalına çul qoyulmaq (heyvanın). 2. dan. qayıd. zar. Üst-üstə çoxlu paltar geymək, qalın geymək