is. Yatmaq, uzanmaq tərzi; yatma. Aslan yatışından da bəllidir. (Ata. sözü). [Azadın yoldaşlarının] belə sakit yatışı onun kədərlərini silib, qəlbinə
“Yatışmaq”dan f.is
qarş. 1. Hamı birlikdə uzanıb yatmaq, hərə öz yerində uzanıb yatmaq. Çaydan sonra yatışdıq. C.Məmmədquluzadə
“Yatızdırılmaq”dan f.is
bax yatırdılmaq
“Yatızdırmaq”dan f.is
bax yatırtmaq
sif. Əyilmiş, yatırdılmış, yatıq, yatmış
is. Yatmış şeyin halı
“Yatmaq”dan f.is. Uşağın başını [Səriyyə xalanın] dizi üstə qoyması ilə yatması bir oldu. M.İbrahimov
f. 1. Yuxu halında olmaq; yuxulamaq. Bərk yatmaq. Uzanıb yatmaq. Yatıb dincini almaq. Yatdığı yerdə (yorğan-döşəkdə, yuxuda olduğu zaman)
sif. Yatmaq üçün çox əlverişli, yararlı, münasib, rahat. Əcəb yatmalı yerdir
f.sif. Yuxuda olan; yuxulu. Yatmış uşaq. // İs. mənasında. Yatmışları razı deyiləm kimsə oyatsın. M.Ə
özünü yatmışlığa qoymaq – özünü yatmış, yuxulu kimi göstərmək, özünü yuxuluğa vurmaq. [Məsmə] yorğun olduğu üçün özünü yatmışlığa qoyur, cavab verməy
sif. 1. Pis, xarab, ədəbsiz, həyasız. □ Yava danışmaq (söyləmək) – pis-pis danışmaq, ədəbsiz danışmaq, söyüş söymək
zərf dan. Hərzə-hərzə, ağzına nə gəldi, həyasız-həyasız, ədəbsizcəsinə, tərbiyəsizcəsinə. Yava-yava danışmaq
“Yavalamaq”dan f.is
f. məh. Pisləmək, xarablamaq
“Yavalanmaq”dan f.is
məch. məh. Xarab olmaq, korşalmaq, kəsərdən düşmək. Meydanda, yaman yerdə qılıncım yavalandı; Başdan yaralandım, dedim Allaha təvəkkül
“Yavalaşmaq”dan f.is
f. dan. 1. Pisləşmək, xarablaşmaq. 2. Həyasızlaşmaq, sırtılmaq
is. Pislik, heyvərəlik, ədəbsizlik. [Sirat] bəyin ağzının yavalığına bələd idi. Ə.Əbülhəsən
sif. 1. Təkcə çörəkdən ibarət olan; yavanlığı olmayan. Yavan çörək yedi. – Adamın öz yavan çörəyi özgənin plovundan yaxşıdır
zərf Yavanlıq olmadan, yavanlıqsız. Tərlan doğranmış çörəkdən bir parça götürüb yavan-yavan gəvələməyə başladı
zərf Yavan. [Məşədi İbad:] Çörəyi yemərəm mən yavana; Yaxşı demərəm mən yamana. Ü.Hacıbəyov
is. Çörəklə yeyilən hər şey. İmanın satıb əppəyinə yavanlıq eləyib. (Ata. sözü). [Pirverdi:] Srağagün sabah vaxtı … evdən çıxıb oğlanlarıma … yavanlıq
1. sif. Yavanlığı olmayan. Yavanlıqsız çörək. 2. zərf Yavanlıq olmadan. Yavanlıqsız qalmaq
is. Yavanlığın olmadığı hal
zərf 1. Hərəkəti asta, zəif, ağır. Yavaş yerimək. // Sif. mənasında. Qız … yavaş addımlarla onu izləyir
zərf Asta-asta, zəif-zəif, sakit-sakit. Yavaş-yavaş yerimək. Yavaş-yavaş danış, tələsmə. – Batdı yavaş-yavaş Hacının səsi; Kəsildi axırda, bayquş nəfə
is. məh. bax yovşan. Xırdacaxırdaca çəpişlər; Yavaşanın başın dişlər. (Sayaçı sözü)
zərf Astaca, üsulluca, yavaşcadan, hiss etdirmədən, səs çıxarmadan, bildirmədən. Yavaşca yerindən durdu
bax yavaşca. [Məmmədcəfər] əyilib yavaşcadan qulağıma pıçıldadı. Qantəmir. Yenə əvvəlki gecələr kimi [müəllim və Telli] yavaşcadan söhbətə başlamışlar
zərf dan. Yavaş, yavaşca. Çoban yavaşcalıqnan əyilib Aşıq Şirvandan xəbər aldı. “Abbas və Gülgəz”
dan. bax yavaşca
zərf bax yavaşca. Qoca kapitan qəmgin səslə yavaşdan dilləndi. M.Süleymanov
sif. və is. tex. Sürəti, hərəkəti yavaşıdan, azaldan (cihaz və s.)
“Yavaşımaq”dan f.is
f. Bir şeyin hərəkətinin, sürətinin, şiddətinin, təsirinin və s.-nin gücü getdikcə azalmaq, zəifləşmək, ağırlaşmaq, sakitləşmək
“Yavaşıtmaq”dan f.is
icb. Hərəkətin sürətini azaltmaq, astalaşdırmaq, zəiflətmək, alçaltmaq. Addımını yavaşıtmaq. – Xanım bir yerdə durdumu, Həmzə bəy də yerişini yavaşıdı
“Yavaşlamaq”dan f.is
f. Yerişini, sürətini azaltmaq, yavaş etmək. Məşədi Əsgər bir az yavaşlayıb özünü bir qaranlıq yerə çatdırdı
bax yavaşıdıcı
“Yavaşlandırmaq”dan f.is
icb. Yavaş etmək, yavaşıtmaq, ağırlaşdırmaq, azaltmaq
“Yavaşlanmaq”dan f.is
f. Yavaş olmaq, yavaşımaq, ağırlaşmaq, azalmaq, zəifləşmək
“Yavaşlatmaq”dan f.is