icb. Yavaş etməyə, azaltmağa, zəifləşdirməyə, yavaşıtmağa məcbur etmək. Külək Dilbərin üzünə çırpır, qulaqlarında uğuldayır, yerişini yavaşladırdı
is. Hərəkətdə, sürətdə astalıq. Bir-iki yolçu da bu yavaşlıqdan istifadə edərək tramvaydan atılıb çıxdı
is. [fars.] 1. klas. Yardımçı, köməkçi, imdada çatan. Anadan yaxşı yavər olmaz. (Ata. sözü). Təklif nə hacətdi, gözüm, vaqifi-halə; Dildadələrin dadrə
is. Yavərin gördüyü iş, vəzifə
is. məh. Tabeçilik, tabe olan
is. Çocuq, uşaq, körpə, bala (nəvazişlə deyilir). Yavrum, quzum! Yatanlar ayılmaz mahaldır? Ancaq mənimki nalə, səninki sualdır
“Yavru”dan oxş. Lay-lay mələyim, sevdiciyim, yavrucuğum yat; Bir də ələ düşməz bu çocuqluq dəmi, heyhat! A
sif. Yaxın. Qarı gəlir bizə yavuq; Əl-ayağı tutub soyuq. “Koroğlu”. Mehmanlara var saf suyun özgə səfası; Derlər ki, yavuqdur ola on dörd gecəlik ay
“Yavuqlaşmaq”dan f.is
f. Yaxınlaşmaq. Elə ki Bahadır Sonaya yavuqlaşdı, Sona gülümsünüb ağ əlləri ilə Bahadırın əllərindən tutub çəkdi
sif. və is. məh. Adaxlanmış, nişanlanmış; adaxlı, nişanlı, deyikli
is. Yaxınlıq. İtaliya məmləkətinin Napoli [Neapol] şəhərinin yavuqluğunda bir qədim bütpərəstlərə təəllüq ibadətgahın xərabəsi var
sif. qəd. 1. Şiddətli, çox sərt və tünd, yaman. 2. Məharətli, ustad. Yavuz çox sağlam bayatı sevər; Gah öyünər, tək-tək özündən deyər
is. İlin, yazla payız arasında olan ən isti fəsli. Yayın isti günləri. Yay günləri. Yay meyvələri. Yay tətili
is. 1. Ox atmaq üçün yarımdairə şəklində əyilib ucları tarım iplə birləşdirilmiş ibtidai silah. Dəmirçioğlu yayı çiynindən aşırdı, oxları bir-bir çill
zərf Hər zaman, həmişə, ilin bütün fəsillərində. O, yay-qış başaçıq gəzir
bax ox-yay
zərf Yayın başlanğıcında, yayın əvvəlində, yay girəndə. Yaybaşı Bəbir bəy külfəti [dağa] aparmaq istədi
is. Qədim türkdilli tayfalardan biri
is. Balaca yay
“Yaydırmaq”dan f.is
icb. Başqasına yayma işi gördürmək, yaymağa məcbur etmək
“Yaydırtmaq”dan f.is
bax yaydırmaq
sif. 1. Tez yayılmaq xassəsi olan, tez yayılan; sıyıq. 2. məc. Konkret, dəqiq olmayan, lazımınca aydın olmayan; qeyri-müəyyən
“Yayğınlaşdırılmaq” dan f.is
məch. 1. Yayğın hala salınmaq, yayğınlıq xassəsi verilmək; sıyıqlaşdırılmaq. 2. məc. Konkretlikdən, aydınlıqdan, dəqiqlikdən məhrum edilmək
“Yayğınlaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Yayğın hala salmaq, yayğınlıq xassəsi vermək; sıyıqlaşdırmaq. 2. məc. Konkretlikdən, aydınlıqdan, dəqiqlikdən məhrum etmək
“Yayğınlaşmaq”dan f.is
f. 1. Yayğın hala düşmək, yayğınlıq xassəsi almaq; sıyıqlaşmaq. 2. məc. Konkretliyini, dəqiqliyini itirmək
is. 1. Tez yayılmaq xassəsi, yayğın şeyin halı; sıyıqlıq. 2. məc. Qeyri-müəyyənlik, qeyri-konkretlik; bir şeydə lazımınca aydınlıq, konkretlik, müəyyə
“Yayxamaq”dan f.is
bax yaxalamaq2
“Yayxanmaq”dan f.is
f. dan. 1. Yayılıb oturmaq və ya uzanmaq. Sultan stulda yayxanaraq gözlənilmədən qəhqəhə çəkdi. İ.Hüseynov
f. dan. 1. Kənara çıxmaq, qırağa çəkilmək, özünü kənara çəkmək. 2. İşdən boyun qaçırmaq, yayınmaq
sif. 1. Bir şeyi yayan, intişar etdirən, yayılmasına səbəb və ya vasitə olan. Ağcaqanadlar malyariya xəstəliyinin yayıcısıdır
sif. məh. 1. Göz qabağında olmayan, uzun müddət öz yurdundan, ev-eşiyindən uzaq düşən, uzaqda olan. 2
is. Göz qabağında olmama, gözdən uzaq olma, uzaqda olma
“Yayılmaq”dan f.is
f. 1. Öz əhatə, təsir, nüfuz dairəsini genişləndirmək, geniş sahə tutmaq, əhatə etmək; genişlənmək, intişar etmək
is. Yayılmaq işi, yayılma, intişar etmə
is. Yaymaq işi
“Yayındırmaq”dan f.is
f. 1. Fikrini, diqqətini, nəzərini bir şeydən uzaqlaşdırmaq, kənara, başqa tərəfə cəlb etmək (adətən isimlərlə birlikdə işlənir)
bax yayğın
“Yayınmaq”dan f.is