is. köhn. Girovdarın işi, peşəsi
sif. Girovla alınmış. Girovlu borc
zərf Girov almadan, girov götürmədən, girov qoyulmadan. [Məşədi Cəfər:] Ruzigar elə dönübdür ki, qardaş qardaşa etibar eləyib girovsuz bir qəpik borc
məh. bax gürzə. 2. Qurban qoyununun ətindən qız evi oğlan evinə lülə-kabab, girs və dolma göndərər. R
sif. dan. Giri olmayan; gücsüz, qüvvətsiz, zəif. Girsiz adam. Girsiz əl. – Bu hikməti babam deyib: “Girsiz dostdan bir qara daş…” M
is. Keçidlərdə, yollarda qar yığını
is. köhn. 400 qrama bərabər köhnə ağırlıq ölçüsü. İki girvənkə yağ. – [Əsgər bəy:] Girvənkəsi bir manata alınan çay burada manat yarıma göydə gedir… M
top. Tərəzi və çəki daşları bir yerdə. Arşın, girvənkə-tərəzi yenə möhkəm işə düşmüşdü. S.Vurğun
sif. köhn. 1. Çəkisi girvənkə ağırlığında olan. [Taxıl buraxan] da hazırlaşdı, girvənkəlik daşı əlinə götürüb cavab verdi
sif. və zərf [fars.] klas. Ağlayan, sızlayan, ağlağan, ağlar. Qan yaşım qılmaz vəfa, giryan gözüm israfına; Bunca kim, hərdəm cigər qanından imdad eyl
is. [fars.] klas. Göz yaşı tökmə, ağlama, sızlama, inildəmə. Gülməgində qanlı-qanlı giryələr; Hər müsəlman könlümü məhzun elər
is. Alçaq növlü kəndir və ya kətan lifindən toxunmuş cod parça. 5 metr giş. // Həmin parçadan tikilmiş
[isp.] Mizrabla çalınan, səkkizlik şəklində uzunqollu simli musiqi aləti. Gitara çalmaq
is. Gitarada çalan çalğıçı
is. [fars.] köhn. Ot, göy
is. Quşu aldadıb tutmaq üçün işlədilən quş səsi çıxaran alət. …Quşçular bildirçin düdüyü (giyid) çalmaqla erkək bildirçini aldadıb tutardılar
“Giyişmək”dən f.is
bax gicişmək. [Vaqif:] Ay Mirzə, deyərlər: keçinin buynuzu giyişəndə başını çobanın dəyənəyinə sürtər… Çəmənzəminli
is. Kürəkən. [Soltan bəy:] Əşi, xan ilə aş yemirəm ki, bığım yağa batar, bir gədənin birisi mənə giyov olmaq istəyir
is. Kürəkənlik
“Gizildəmək”dən f.is
f. 1. Yorğunluqdan, ağrıdan, soyuqdan sancmaq, göynəmək. O əyilib şırranda əllərini yudu, barmaqları donub gizildəyincə qalxıb o tərəf-bu tərəfə boyla
“Gizildətmək”dən f.is
f. 1. Göynətmək, ağrıtmaq, sancmaq. 2. məc. Titrətmək, həyəcanlatmaq
is. Yorğunluqdan, ağrıdan, soyuqdan bədənin bir yerində duyulan ağrı, sızıltı, göynəmə, sancı. Bədənində gizilti duymaq
sif. Ağrılı, sızıltılı, sancılı
is. Aşıq-aşıq oyununda aşığın toxan tərəfinə əks olan tərəfə verilən ad. Aşıq toxan durdu, ya gizir?
is. köhn. 1. Aşağı rütbəli inzibati işçi. [Giziroğlu Mustafa bəyin] atası keçmişdə gizir olmuşdu. “Koroğlu”
“Gizlədilmək”dən f.is
məch. 1. Gizli yerə qoyulmaq, gizli yerdə saxlanılmaq, yeri bildirilməmək, qapadılmaq. Şeylər gizlədilmişdir
f. sif. Gizli yerə qoyulmuş, gizli yerdə saxlanılan. Gizlədilmiş şeylər
“Gizləmək”dən f.is
bax gizlətmək. Oxunu atıb, yayını gizləmə! (Ata. sözü). …Anası, Səlminazı o biri evə salıb Əmrahdan gizlədi
is. Gizlədilmiş, gizli saxlanılmış hər hansı bir şey
bax gizlənpaç
“Gizlənmək”dən f.is
f. Başqalarının görə və tapa bilməməsi üçün örtülü bir yerə girib qapanmaq. Pərdənin dalında gizlənmək
is. Bir iştirakçının müxtəlif yerlərdə gizlənmiş qalan iştirakçıları axtarıb tapmasından ibarət uşaq oyunu
“Gizlətmək”dən f.is
f. 1. Başqasının görməməsi, tapmaması üçün gizlin yerdə saxlamaq, gizlin, gözdən uzaq yerə qoymaq. Kəndlilər … qorxularından uşaqları gərmə qalaqların
1. sif. Başqası, ya başqaları üçün sirr olan, onlardan gizlədilən, çoxlarına bəlli olmayan, bilinməz olan, məlum olmayan
zərf bax gizli 4-cü mənada. Gizli-gizli iş görmək. – Yenə də bir vuraydı qəlbimiz gizli-gizli; Sən ey əsmər bənizli! M
zərf 1. Heç kəs görmədən, gözə görünmədən; xəlvəti. Gizlicə görüşmək. Gizlicə danışmaq. – Deyirlər tüstüsüz bir şair yanar; Qəlbi öz dərdini ağlar giz
cəm biol. Sporlar vasitəsilə cinsi törəyib artan bitkilər (məs.: göbələk, yosun və s)
is. Gizli olma; naməlumluq, məxfilik
bax gizli 1 və 4-cü mənalarda. [Nabat:] Mən də sənin kimi gizlin, gündə ocaqda yumurta bişirib yeyərəm? S
bax gizlicə. Sonra [qızı] toysuz, gizlincə dəliyə gəlin aparırlar. S.S.Axundov. O səs yenə gizlincə; Dedi: – Ay qəlbi incə! M
is. məh. Çəllək, boçka. [Həsən] …həyətdə köhnə god və paslı tənəkələr arası ilə keçib, üfunətli pilləkənə yanaşdı