sif. Ləpəsi olmayan; sakit, dalğasız. Ləpəsiz göl. – Dalğa dənizdə yaxşıdır; Dəniz ləpəsiz olmaz. R.Rza
sif. Ləpəsi olmayan (bax ləpə2). Ləpəsiz qoz
is. Yastı, dəyirmi balaca daş
is. dan. Evdə geyilən yüngül ayaqqabı; şap-şap
is. Ləpiklə oynanılan bir oyun (bax ləpik1)
is. Torpaq, qar və s. üzərində insan və ya heyvan ayağının nişanı, izi. At ləpiri. Dovşan ləpiri. Quş ləpiri
is. məh. Ayaqları qısa toyuq cinsi
is. 1. Heyvanı ləpirilə izləyib tapan ovçu; izçi, izaxtaran. 2. Keçmiş bir hadisənin buraxdığı izləri araşdırıb tapan adam
sif. məh. Ləpir boyda, ləpir kimi; balaca, ovuc boyda. Bir azdan sonra dəllək hazır oldu və ləpirən kimi balaca güzgünü ətəyi ilə təmizləyib ustaya tə
is. bot. Paxlalılar fəsiləsindən olan, yarpaqcıqları bığcıqla qurtaran bitki
is. Lərgə əkilmiş yer, lərgə tarlası
sif. və zərf [fars.] klas. Lərzə edən, titrəyən, titrək, rəşədar. [Vəzir padşaha:] Nə ki vardır, həmə lərzandı qabağında sənin; Cürət etməz, ola bir k
is. [fars.] Titrəmə, titrəyiş, əsmə. □ Lərzə etmək (eyləmək) – titrəmək, əsmək. Lərzə salmaq – dəhşətə gətirmək, vəlvələ salmaq, sarsıtmaq
“Lərzələnmək”dən f.is
f. Lərzəyə gəlmək (düşmək); titrəmək, əsmək
is. [fars.] bax lərzə. Tutdu dünyanı od şərarələri; Yaxdı dükkanları, imarələri; Nə’reyi-tündbad, hiddəti-nar; Lərzişiərz, sədmeyi-əhcar
is. [fars.] köhn. Qoşun, ordu. Gəlib qeyzə hökm eylədim ləşkərə; Atın şəhrə üç yandan od bir kərə. M
is. [fars.] klas. Ordunun yerləşdiyi yer; ordugah
[fars.] dan. 1. sif. Ət kimi, süst, key, hərəkətə qadir olmayan, ölgün. Lət adam. Lət kimi olmaq. 2. is
is. [ər.] 1. Lətiflik, yumşaqlıq, xoşluq. [Dərviş Nakamın] daha səsində köhnə lətafət qalmadı. Ə.Haqverdiyev
sif. Zərif, incə, lətif, məlahətli, xoş. Büllur lətafətlim, sənubər boylum; Huriyü qılmanım, neçün gəlmədi? M
bax lətafət
sif. [ər.] 1. Yumşaq, mülayim, xoş. Yayın səfalı, lətif bir günü idi. S.Hüseyn. Peterburqun bəyaz gecələrinə məxsus lətif yaz havasını ləzzətlə udaraq
sif. və is. [ər.] klas. Gözəl, incə, qəşəng (qız və ya qadın). Əndamı lətifeyiilahi; Dəryayi-lətafət içrə mahi
is. [ər.] folk. Həyatdakı, məişətdəki gülməli və məzəli əhvalatlar haqqında yığcam, qısa hekayə, anekdot
is. Lətifə söyləməkdə mahir olan, gözəl lətifələr danışan; zarafatçı. Çox razıyam, siz həm gözəl, həm də çox mahir bir lətifəçisiniz
is. Lətifə söyləməyi sevmə, bacarma; zarafatçılıq. [Vaqifin] zövq, nəşə və lətifəçiliyi yüksək dərəcəyə çıxmışdı
“Lətifləşmək”dən f.is
f. Lətif olmaq, incələşmək, zərifləşmək, gözəlləşmək
is. 1. Yumşaqlıq, mülayimlik, xoşluq, lətafət. Aylı gecənin lətifliyi. 2. İncəlik, zəriflik, qəşənglik
“Lətlənmək”dən f.is
f. Ətlənmək, kökəlib ətə dönmək, hərəkət edə bilməmək; atilləşmək. [Kiçikbəyim:] Ay ana, evdə oturub lətlənməkdənsə bu yaxşıdır: palaza bürün, elnən s
“Lətləşmək”dən f.is
bax lətlənmək
is. [ər. “ləvazim” söz. cəmi] Bir iş üçün lazım olan şeylərin məcmusu. Dərs ləvazimatı. Səhnə ləvazimatı
is. və sif. dan. [ital. levantino] Əxlaqsız, pozğun (adətən söyüş yerində işlənir). Ləvəndə qoşulan bəlayə düşər
is. İçi qoz, turşu və s. doldurulmuş balıq və ya quşla hazırlanmış xörək
is. [ər.] 1. İnsanda yüksək mənəvi keyfiyyətləri göstərən xassələrin məcmusu, həmçinin bu xassələrin dəyərini dərk edən şəxsin özünə qarşı duyduğu eht
sif. 1. Ləyaqəti olan, layiq. Mükafata ləyaqətli işçi. // Layiqli, hörmətli. [Qazı Xudayar bəyə:] Əgər səndən bədgüman və naümid olsa idim, heç bu qəd
is. Ləyaqəti olma, ləyaqətli olma; bacarıqlılıq, qabiliyyətlilik
sif. 1. Layiq olmayan, ləyaqəti olmayan; layiqsiz, nalayiq. Südabəyə layiq bir şey almaq üçün [Qəhrəmani və Firidunun] pulu çatmazdı, ləyaqətsizini (i
is. Layiq olmayan şey və hərəkət; ədəbsizlik, nalayiqlik
is. Müxtəlif ehtiyaclar – içində əl-üz və ya paltar yumaq, mürəbbə bişirmək və s. üçün istifadə edilən misdən və ya başqa materiallardan qayrılmış müx
is. Balaca ləyən, kiçik ləyən. Qoyun ətinin qiyməsi kiçik bir ləyənçədə dodaqbadodaq idi. Ə.Vəliyev
is. Dağıstanda və Azərbaycanda yaşayan Dağıstan xalqlarından biri və bu xalqa mənsub adam. Kimsən, haralısan? Danış, ay çoban: – Dağıstan əhliyəm, ləz
sif. və zərf Ləzgi dilində. Ləzgicə kitab. Ləzgicə danışmaq
is. İti oynanılan Dağıstan oyun havalarından birinin adı. ◊ Ləzgihəngi oynamaq (vurmaq) məc. – çox sevinmək, sevincdən atılıb-düşmək
is. Ət və ya qovrulmuş soğanla bişirilən sulu xingal
is. bax ləzgihəngi. Həpsi birdən halqa vurdu; Coşqun məclis quruldu; Çalğı coşdu, incə, şaqraq ləzginkalar vuruldu