f. hədsiz, ucsuz-bucaqsız.
устар. I прил. бесконечный II нареч. бесконечно, без конца
sif. infini, -e, interminable, sans fin
sif. [fars.] klas. Sonsuz, intəhasız, hüdudsuz. Zakir, usanmadın o qədər eşqdən ki, ta; Candan usandırdı sitəmibigəran məni