CİNLƏNMƏK

f. Bərk hirslənmək, qızmaq, özündən çıxmaq, acığı tutmaq.
Əllaf elə cinlənmişdi ki, səsi bazarı tutmuşdu. Mir Cəlal.
[İlyas Adiləyə:] [Tərlan] tez-tez fınxırıb cilovunu gəmirir, alovlu qara gözlərini süzərək mənim altımdakı ata baxır, cinlənib acıqlanırdı ki, biz onun ayağına cidar olub, onu tutub saxlayırıq. Ə.Məmmədxanlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • CİNLƏNMƏK cinlənmək bax hiddətlənmək
  • CİNLƏNMƏK hirslənmək — əsəbiləşmək — qəzəblənmək — azğınlaşmaq — dəliləşmək — qudurmaq — qızmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • CİNLƏNMƏK CİNLƏNMƏK – SAKİTLƏŞMƏK Əvvəllər qız bu sözü eşidəndə cinlənərdi, onlardan heyfini alardı (S.Qədirzadə); Hirsi soyuyandan sonra sakitləşərdi
CİNLƏNMƏ
CİNLƏTMƏ

Digər lüğətlərdə

без изли́шества наколбаси́ть пережида́ться пре́дика шлих отдирижи́ровать полифони́ческий проли́ть/пролива́ть свет ремо́нтница таве́рна унита́рное государство chemical laser emulate foxglove glass-painting panchart pilfer tune великолепный заушательство конечно откашливаться повязка протоактиний свойство