[Xəlil:] [Rövşən] hərçənd bir az cüvəllağı idi, amma yaxşı oğlanların biri idi.
// İs. mənasında.
[Xan:] Sizin heç biriniz mənim mərhəmətimə layiq deyil! Bu cüvəllağını niyə qoydunuz, getdi?
[İkinci kəndli:] Deyəsən, cüvəllağılar Həsənin evini yandırdılar.
…[Həsən:] [Zəhra] birdən keçər bir cüvəllağının əlinə, yıxar evimi, papağımı vurar yerə.