I
(Füzuli, Mingəçevir, Zərdab)
həmişə, daima. – Bu işi eyzan sən görürsən (Füzuli); – Çətin işə eyzan məni buyurursan (Zərdab)
II
(Ağdam, Bərdə, Cəlilabad, Gədəbəy, Xocavənd, Kürdəmir, Qazax, Salyan)
tamamilə, bütünlüklə, başdan-başa. – Bıra eyzan güllüx’dü (Qazax); – Eyzan dədəsinoxşo:r <dədəsinə oxşayır> o gədə (Gədəbəy); – Eyzan gül-çiçəkdi bizim bağlar (Kürdəmir)