HEYVANİ

sif. [ ər. ]
1. Heyvan ətindən, südündən, yağından və s.-dən hazırlanan, alınan; üzvi. Heyvani maddələr. Heyvani məhsullardan ancaq süddə şəkər vardır.
2. Heyvana (heyvanlara) xas olan; heyvana aid olan; qeyri-şüuri. Heyvani həyat. – [Məhbusi] düşünürdü.
Bir az iş gecikərsə bütün həyatı və taleyinin təhlükə altına düşəcəyi onu qorxudur, qəlbində heyvani bir vahimə oyadırdı. M.İbrahimov.
Kamal [qorxaqlığa] çoxdan qalib gəlmiş, sonra bu ibtidai heyvani qorxaqlığa özü nə qədər gülmüşdü. M.Rzaquluzadə.

// məc. Şəhvani, cismani. Heyvani hisslər. – [Qətibə:] Hüsaməddin anlamamışdır ki, mən heç kəsə satılmamışam.
Lakin o bilmir ki, o özü bir qadının quru vədəsinə və özünün heyvani bir düşüncəsi xatirinə bir məmləkəti satmaq üzrədir. M.S.Ordubadi.

HEYVANXANA
HEYVANLAŞMA

Digər lüğətlərdə

боле́зненность допаха́ть компа́ктно кристаллогра́фия предупрежде́ние просле́живать стори́цей ге́рбовый нефтепромыслови́к сраже́нье филистер back off horometer humectation orthopaedist pennaceous tie-pin Trotskyism weather-strip возить защипнуть плавленый повествовать телефотография шлёпать