HƏMBAB

sif. [ fars. ] dan. Bir-birinə uyğun, münasib, bab.
// məc. Sevgili, məhbubə.
Könlümün sevdiyi gözəl həmbabı; Zülfləri bənd edib on dörd kitabı. Şair Vəli.

HƏMAVAZLIQ
HƏMCİNS

Digər lüğətlərdə