KITIL

I
(Cəbrayıl, Meğri, Zəngilan)
baramaqurduna vermək üçün qırılmış tut çubuqlarının kəsilib atılan yoğun və yarpaqsız hissəsi. – Biz bağımızdan üç araba kıtıl yığdıx (Cəbrayıl)
II
(Ağcabədi, Füzuli)
təzə doğmuş heyvanın ilk südündən bişirilən yemək. – Kətəməznən kıtıl bir sözdü (Ağcabədi); – Dünən Aydıngildə kıtıl yedix’ (Füzuli)
KIT
KITIL-KITIL
денота́т кокте́йль кровопроли́тный надоеда́ла не в по́мощь самопричи́нный усиде́ть жаль конкре́тика ля по́зже потя́гивать случа́йный панибрат abluent fictile iterative meat-loaf Orientalist self-care tack in tchick unartful доморощенный сытый