KALLADAR

I
(Culfa, İmişli, Qarakilsə, Ordubad)
1. maldar, mal-qara saxlayan (Qarakilsə, Culfa). – Siftə mən kalladar olmuşam (Qarakilsə); – Mən kalladar da olmuşam, arıçı da olmuşam (Culfa)
2. çodar (Culfa, Ordubad). – Kalladar qoyun alışverişçisinə də de:llər (Ordubad)
II
(Borçalı)
binə başçısı. – Binə baççısına kalladar de:rix’
KALIŞ
KALLAH-KALLAH

Digər lüğətlərdə

аэромехани́ческий бункерова́ть бурт вы́черниться канниба́льский нару́жное обезу́мить облегчи́ться приоткрыва́ть скро́мничать высо́вывать залощи́ться обсту́кать побаза́рить седьмая вода́ на киселе спе́шивать средосте́ние трепета́ние шварто́в guitarist opulently overexploitation азалия приклёпка содействие