BƏDLİQA’ f. və ə. çirkin, kifir
f. 1) mehrsiz, məhəbbətsiz; 2) kinli, acıqlı
f. 1) çox kefli, sərxoş; 2) sərxoşluqdan nalayiq hərəkətlər edən
f. və ə. 1) sərt xasiyyətli, tünd xasiyyətli; 2) m. qaba, kobud, sərt
f. və ə. 1) yolsuz, məzhəbsiz; 2) dinsiz, dindən çıxmış; 3) əqidəsiz
f. pis ad qazanmış, adı pisliyə çıxmış
f. bədnamlıq, rüsvayçılıq, biabırçılıq
f. və ə. 1) hər şeyə tamah salan, tamahkar, acgöz; 2) ağzı pis iy verən, ağzı pis iyli; 3) pis səsli, kobud səsli; 4) bax bədnəzər
f. və ə. pis nəzərli, yaman gözlü, gözü dəyən
f. pis xasiyyətli, ağır xasiyyəti olan
f. 1) bədəsil, soysuz; 2) alçaq, rəzil
f. və. ə. pis niyyətli, pis fikirli, bədxah
ə. 1) on dörd gecəlik ay, bütöv ay; 2) m. gözəl sifət. Bədri-düca bax bədrüddüca
f. pis xasiyyətli, yolagetməz
f. «pis damarlı» 1) nacins; 2) kinli, qəzəbli
f. və ə. pis, ikrah doğuran
f. ətirli yağı olan bitki
f. rəngi gözə xoş gəlməyən, pis rəngli
f. 1) rəhbər, başçı, yolgöstərən; 2) bələdçi
BƏDRU(Y) f. 1) çirkin, kifir; 2) sırtıq, utanmaz
ə. qaranlıq gecədə doğan bədr (on dörd gecəlik ay)
f. axırı pis olan, pis nəticə verən
f. və ə. 1) sir-sifəti, görünüşü çirkin; 2) üzügülməz, qaşqabaqlı, qaraqabaq
f. 1) düşmən // düşmənçilik; 2) birisinin pisliyini istəyən
f. və ə. 1) tərbiyəsiz, nəzakətsiz; 2) qaba, kobud
f. və ə. anlamaz, pis düşünən
f. 1) çərənləyən, çərənçi; 2) acıdil, acı danışan
f. və ə. biçimsiz, görkəmi pis olan
BƏDTALE’ f. və ə. bəxti qara; talesiz, bədbəxt
f. və ə. pis yazan, xətti pis olan
f. daha pis, daha yaman
f. və ə. 1) yolsuz, yolundan azmış; 2) dinsiz, dindən üz çevirmiş
f. lap pis, lap yaman, son dərəcə pis
f. və ə. zatı pis, xəbis, alçaq
f. bax bərduş
f. və ə. talesiz, uğursuz
f. və ə. 1) qeyri-qanuni doğulan; 2) m. əsli-kökü məlum olmayan; 3) m. dəcəl, nadinc
BƏEYNİH(İ) f. və ə. eynilə, olduğu kimi
ə. Allah yetirsin, Tanrı saxlasın
f. qulaqda olan
f. 1) qoltuq; 2) qucaq
ə. azğınlıq, yolundan çıxma
ə. qatır
BƏHA’ ə. 1) parlaqlıq, işıqlıq; 2) gözəllik, qəşənglik. BƏHA f. 1) qiymət, dəyər; 2) artıq, baha
f. 1) qiymətli, dəyərli; 2) baha, bahalı; 3) bahaçı, bahacıl
f. igidcəsinə, qəhrəman kimi
ə. bəhailik məzhəbinə mənsub olan
BƏHA(Y)İM ə. «bəhimə» c. heyvanlar