ə. çini (qab-qacaq)
ə. anlaqlı, dərrakəli, zəkalı, zirək
ə. 1) ayğır; 2) ər, kişi; 3) başçı, rəis
FƏHM1 ə. kömür. FƏHM2 ə. anlayış, idrak, zəka
ə. idrakca, fikrən
ə. anlayışla bağlı olan
ə. və f. anlaqlı, düşüncəli
ə. kömür kimi qaralıq, kömürə çevrilmə
ə. 1) öyrənmə, tədqiq etmə, araşdırma; 2) müayinə etmə; 3) yoxlama, təhqiq etmə
FƏHVA’ ə. məna, anlam
ə. ululuq, böyüklük, əzəmət
ə. 1) öyünmə; 2) iftixar etmə, iftixar, fəxr
ə. ulu, böyük, əzəmət
ə. iftixar
ə. 1) hörmətli, möhtərəm; 2) şərəfli
ə. başqasını və ya özünü mədh etmək üçün yazılan şeir
ə. öz-özü ilə fəxr edən, çox öyünən
ə. və f. iftixarla
ə. 1) açma (ağız haqqında); 2) çürümə
ə. fiqh elmləri
ə. onurğa sümüyü
ə. onurğa sümüyünə aid olan
ə. 1) mövcud olmama; olmazlıq; 2) itirmə
ə. 1) bel sümüyü, sütun; 2) məqalənin, yazının müstəqil parçası; 3) bənd, maddə; 4) kiçik hekayə, qissə
ə. 1) yalnız; 2) ancaq, amma, lakin
ə. 1) itirilmiş; 2) ölmüş, mərhum
ə. fiqh alimi
ə. 1) kasıb, yoxsul; 2) zavallı, yazıq; 3) fağır
FƏQİR-FÜQƏRA’ ə. fağır adamlar, yoxsullar
ə. və f. 1) fağırcasına, yoxsulcasına; 2) acizanə
ə. və f. «fağır evi» mənim evim, bəndənizin evi (təvazö məqamında işlədilir)
ə. 1) yoxsulluq, kasıblıq; 2) ehtiyac
FƏQRÜ FƏNA’ ə. yoxsulluq və yoxluq, ehtiyac və kasıblıq
ə. qan azlığı, qansızlıq
ə. 1) qurtuluş, nicat; 2) səadət, xoşbəxtlik
ə. əkinçilik
f. daş atmaq üçün alət; sapand
ə. bədbəxt hadisə
ə. və f. fəlakətə düçar olmuş, fəlakətə məruz qalmış
ə. iflic; iflic olma
FƏ’LƏ ə. işçi, fəhlə
ə. 1) göy, asiman; 2) qədim münəccimlərə görə, heç bir səyyarəyə məxsus olmayan göy təbəqəsi; 3) m. tale, bəxt
ə. fələyə mənsub, göyə aid
ə. «fələki» c. t. astronomiya
ə. «fələki» c. astronomiya alimləri; astronomlar
ə. göy kimi yüksək
FƏLƏKRİF’ƏT ə. fələk qədər uca, yüksək
ə. və f. «fələk vurmuş» m. bədbəxt, talesiz
FƏLƏQ(Q) ə. şəfəq, dan // alaqaranlıq, sübh