İFA’ ə. yerinə yetirmə, icra etmə
İFADƏ(T) ə. 1) anlatma, söyləmə, bəyan etmə; 2) sorğu-sual, istintaq yolu ilə alınan cavab, məlumat; 3) əda satma, əda göstərmə; əda; 4) ibarə; 5) üsl
İFAQƏ(T) ə. 1) səhhəti düzəlmə; sağalma, yaxşılaşma; 2) sərxoşluqdan və ya bayılmaqdan ayılma
ə. əldən çıxarma, puç etmə, yox etmə
ə. dol(dur)ma, daş(dır)ma
ə. 1) namus, irs; 2) mənəvi təmizlik, əxlaqı saflıq; 3) hər cür pis işlərdən çəkinmə
ə. və f. iffətli, namuslu
ə. 1) anlama, başa düşmə, dərk etmə; 2) ağzını bağlama
ə. həll edib yaxşılaşdırma
ə. 1) sınıq çıxma, müflis olma; 2) m. puça çıxma; əsassızlıq
ə. bədənin müəyyən üzvünün quruyub normal fəaliyyətdən qalması
ə. və f. iflic xəstəliytnə tutulmuş
İFNA’ ə. yox etmə, puç etmə, məhv etmə, tələf etmə
ə. 1) tək qoyma, təkləmə; 2) dilçilikdə: sözün kəmiyyətcə təkdə işlədilməsi
ə. 1) qəlibə tökmə; metalı və s. əridib qəlibə axıtma; 2) bir şəklə salma; formalaşdırma; 3) qaydaya salma
ə. 1) mübaliğə, şişirtmə; 2) israf, hədd-hüdud bilməmə, hədd-hesabı olmama
ə. hədsiz-hesabsız, çox
ə. 1) ayırma; 2) axma, sızma; 3) bax ifrazat
ə. «ifraz» c. t. bədənin müəyyən üzvlərindən maddələrin çıxması
ə. cin, damdabaca
ə. 1) ifrit qadın; 2) küpəgirən qarı, cadugər qadın; 3) m. çirkin; xasiyyəti pis (əsasən qadın haqqında)
ə. «cin üzlü» m. çirkin, ifritəyə bənzəyən
ə. hirs, hirslənmə, acıqlanma
ə. 1) bərbad etmə, alt-üst etmə, xarab etmə; 2) fəsad törətmə, fitnə salma, qarışıqlıq salma
İFŞA’ ə. 1) meydana çıxarma, aşkar etmə, faş etmə; 2) yayma, hamıya bildirmə; 3) birisinin iç üzünü, pis cəhətlərini açıb göstərmə
İFTA’ ə. fitva vermə, fitva yolu ilə həll etmə
ə. 1) az(dır)ma, yoldan çıx(ar)ma; 2) vəsvəsə
ə. 1) oruc açma // orucu açarkən yeyilən yemək; 2) oruc açma vaxtı, orucluqda günbatan vaxt
ə. iftarda yeyilən xörək, çərəz və s
ə. yalan, uydurma, saxtakarlıq
ə. fəxr etmə; öyünmə
ə. fəxr edərək
ə. 1) fikir yürütmə; düşünmə; 2) mülahizə, fikir
ə. çox böyük ehtiyac, çox möhtac
İFTİRA’ ə. böhtan atma, böhtan
ə. 1) ayrılıq, ayrılma, hicran; 2) dağılma, pərakəndə olma, dağınıqlıq
ə. parçala(n)ma (vəhşi heyvanlar haqqında)
ə. 1) açma, açılış; 2) başlanma, başlanğıc. İftitahi-kəlam sözün əvvəli, söz açma
ə. rüsvay olma, biabır olma, biabırçılıq
ə. 1) tozlanma, üzərinə toz qonma; 2) xatirinə dəymə, xatirinə toxunma
ə. qəflətə salma; aldatma
İĞLA’ ə. bahalan(dır)ma
ə. 1) qapa(n)ma, bağla(n)ma; 2) sözü anlaşılmayan şəkildə demə
İĞMA’ ə. bayılma, bayğınlıq
İĞMAZ1 ə. 1) böhtan; 2) qeybət. İĞMAZ2 ə. özünü görməməzliyə qoyma, nəyəsə göz yumma
İĞNA’ ə. varlandırma, ehtiyacdan qurtarma
İĞRA’ ə. 1) birini başqasına qarşı qaldırma, təhrik etmə; 2) həvəslən(dir)mə
ə. 1) suya batırma; 2) mübaliğə, şişirtmə