ə. yalançı, həmişə yalan danışan
ə. «kəbir» c. 1) böyüklər; 2) t. kübar // alicənab
ə. və f. kübarcasına // alicənablıqla
ə. yaşlılıq, yaşlı olma
ə. 1) böyüklük, böyük olma; 2) lovğalıq, təkəbbür
ə. 1) kükürd; 2) od yandırmaq üçün vəsait. Kibriti-əhmər «qırmızı kibrit» yalançı kimyagərlərin fövqəladə qüvvəyə malik kimi təqdim etdikləri mövhumi
ə. kibritə aid olan, kibritdən olan
KİBRİYA’ ə. 1) böyüklük, calal; 2) m. Allah, Tanrı
ə. 1) bəslik, bəs olma; 2) yaşamaq üçün lazım olan azuqə. Kifafi-nəfs bir adamın yaşamasına kifayət edən azuqə
ə. 1) kafi miqdarda olma; 2) bacarıq
ə. bəzi ruhanilərin və ya xüsusi adamların gələcəyi xəbər vermələri
ə. «kəlb» c. itlər, köpəklər
f. ərzaq və s. yığılan iri dolab; anbar
f. əsli y. qıfıl
f. xovsuz palaz növü
f. qələm, yazı aləti
ə. kirəc daşı; əhəng
ə. kirəc daşı növündən olan (daş, torpaq və s. haqqında)
KİMİYA’ ə. əsli y. bax kimya
ə. gülün kasacığı
KİMYA’ ə. əsli y. maddələrin quruluşu haqqında elm
ə. və f. 1) kimya alimi; kimyaçı; 2) orta əsrlərdə: hər şeyi qızıla çevirmək iddiasında olan kimyaçı
ə. kimyaya aid olan, kimyada alınan
f. bax kinə
KİNAYƏ(T) ə. 1) bir mənanı düzünə deyil, dolayısı ilə ifadə edən söz; 2) tənəli, toxunan söz; 3) ədəbiyyatda: metafora
ə. və f. 1) tənəli; toxunan (söz haqqında); 2) metaforik
f. 1) kin saxlayan, gizli ədavət bəsləyən; 2) intiqama həris olan; qisasçı
f. gizli ədavət hissi
f. kinli
f. intiqam alan, intiqamçı
f. intiqam almaq istəyən, qisas almağa həris olan
f. gizli ədavəti olan; kinli, qərəzkar
ə. «kərim» c. kərimlər
ə. hər bir adamın savab və günahlarını qeyd etmək üçün onun sağ və sol çiyinlərində qərar tutmuş iki mələk
ə. təkrar
ə. bax kirə (1-ci mənada)
ə. və f. 1) bax kirayənişin; 2) ev kirayəyə verən; kirayəçi
ə. və f. kirayə ilə yük və s. daşıyan, adam aparan
ə. və f. kirayə ilə ev tutan, kirayə ilə mənzildə yaşayan
ə. və f. kirayə ilə ev tutma, kirayə ilə mənzildə yaşama
ə. bez (parça)
ə. güc, qüvvət, taqət
ə. Allah, Tanrı
ə. 1) haqq müqabilində bir şeydən istifadə hüququnun başqasına verilməsi; 2) kirayə haqqı
f. əsli a. 1) qaş-göz oynatma, qaş-gözlə işarə etmə, him-cim etmə; 2) naz, qəmzə; him-cim
f. həşəratın bir növü; qurd
f. qırışıq, bükük (paltar, parça və s.)
f. 1) iri torba; 2) cib
f. dövlətli adamın gəlir-çıxarını hesablayan işçi