ə. əsli y. limon
ə. üz örtüyü, niqab
ə. dil
ə. dilcavabı, şifahi
ə. və f. dilçi, dilşünas
ə. qeyb dili bilən, qeybdən xəbər verən (Caminin Hafizə verdiyi ad)
LİVA’ ə. 1) bayraq; 2) rayon, bölgə
ə. bax lizalik
ə. buna görə
LOĞMA // LOXMA // LOQMA ə. bax lüqmə
ə. əfsanəvi həkim Loğmanın adından; m. qabil təbib, alim həkim; çox bilikli adam, böyük alim
LÖ’BƏ(T) ə. 1) oyun, oyuncaq // gəlincik; 2) m. gözəl
LÖ’BƏTBAZ ə. və f. 1) oyuncaq oynadan artist; 2) m. oyun çıxaran; təlxək, oyunbaz
LÖ’BƏTİSTAN ə. və f. 1) oyuncaqlar qoyulan yer; 2) m. gözəllər ölkəsi
LÖ’BƏTPƏRƏST ə. və f. əyləncə sevən
LÖ’BİYYAT ə. müxtəlif teatr, sirk və b. tamaşa nömrələri
LÖ’LÖ’ ə. 1) inci, dürr; 2) m. gözəlin diş(lər)i. Lö’löi-qəltan girdə, yumru inci; lö’löi-xoşab iri, parlaq inci; lö’löi-lə’la parlaq inci
ə. 1) taxta; 2) bax lövhə; 3) səhifə. Lövhi-idrak 1) ağıl lövhəsi; 2) beyin; lövhi-məhfuz hər bir insanın taleyi haqqında Allahın bütün göstərişləri y
ə. 1) divardan asılan yazı və ya rəsm; 2) sərlövhə, başlıq; 3) yazı taxtası
ə. 1) rəng, boya; 2) növ, çeşid
ə. murdarlıq, nəcis; çirk, kir, kəsafət
ə. qaraçı
ə. ağız suyu; tüpürcək
ə. və f. tüpürcəkli, selikli
ə. bir şeyin seçilmişi, xalisi
ə. 1) ləpə, iç; 2) qəlb, ürək; 3) ağıl; 4) cövhər
ə. suyun ən dərin yeri. Lüccei-dərya dənizin ən dərin yeri
ə. qanqurudan (dərman)
ə. «lüğət» c. 1) dillər; 2) lüğətlər; 3) sözlər, kəlmələr
ə. 1) dil; 2) bir dildə olan sözlərin hər biri; kəlmə, söz; 3) bir dilə aid sıra ilə düzülmüş sözləri özündə əks etdirən kitab
ə. 1) dilçi alim; 2) dilə məxsus olan; 3) dilə aid olan; leksik
ə. bax lüğz
ə. 1) tapmaca, rebus; 2) gülməli söz, atmaca
ə. «ləh(ə)d» c. qəbiristanda ölü basdırmaq üçün qazılan quyular
ə. «ləhm» c. ətlər
ə. pəltəklik, kəkələmə
ə. 1) bir dəfədə ağıza qoyulan xörək, çörək və s.; 2) parça, hissə, tikə
ə. bax rahətülhülqum
f. və ə. aftafanın bir növü
ə. oğru
ə. yapışqanlılıq, yapışma
ə. 1) mehrbanlıq, yumşaqlıq; 2) yaxşılıq, ehsan, kərəm
ə. 1) xoşluqla, mehribanlıqla; 2) zəhmət olmasa; 3) lütfkarcasına
ə. və f. yaxşılıq edən
LÜZUC(ƏT) ə. yapışma, yapışqanlıq
ə. 1) lazım olma, işə yarama; 2) ehtiyac, hacət