HÜCU’ ə. yuxusu gəlməmə; yuxusuzluq
ə. həmlə, basqın
ə. və f. hücum edən, basqın edən; hücumçu
HÜDA’ ə. 1) doğru yol; 2) rəhbərlik, rəhbər sayma
ə. kirpik
ə. hop-hop, şinabub, şanapipik (köçəri quş)
ə. «hədd» c. t. sərhəd, mərz
ə. 1) yaranma, törəmə; 2) baş vermə
ə. «hafiz» c. hafizlər
HÜKƏMA’ ə. «həkim» c. həkimlər, müdriklər, filosoflar
ə. «hakim» c. hakimlər
ə. «həqq» c. t. 1) insanlar arasındakı münasibətləri nizama salan qanunlar toplusu; 2) t. ixtiyar, imkan, azadlıq; 3) t
ə. hüquqa aid olan
ə. və f. hüquq elmləri mütəxəssisi, hüquq alimi
ə. ağızla mədəni birləşdiriən həzm borusu
ə. cənnətdə geyiləcək bəzəkli paltar
ə. yuxu, röya
ə. 1) daxil olma; girmə; 2) gəlib çatma; yetişmə
ə. şirin, dadlı, ləzzətli
ə. «hülv» c. dadlı yeməklər
ə. 1) bəzək, yaraşıq, zinət; 2) gözəl sifət, qəşəng üz
HÜMA’1 ə. bax hümma. HÜMA’2 ə. 1) cənnət quşu, dövlət quşu (əfsanəvi quş); 2) m. uğurluluq, xoşbəxtlik
HÜMAQA’ ə. «əhməq» c. axmaqlar, səfehlər
ə. hümmət sahibi; çalışqan
f. 1) xoşbəxt, uğurlu, səadətli; 2) İran padşahları haqqında danışıqda və ya onlara müraciət edildikdə işlənilirdi; 3) Azərbaycan klassik muğamlarında
ə. «əhməq» c. axmaqlar, ağılsızlar
ə. «həmm» c. 1) çətin işlər; 2) m. dərdlər, kədərlər
ə. qızdırmaya aid olan
ə. axmaqlıq, ağılsızlıq
HÜMMA’ ə. isitmə, qızdırma
ə. qırmızılıq
ə. «həmm» c. 1) çətin, ağır işlər; 2) qayğılar, dərdlər, kədərlər
HÜNƏFA’ ə. «hənif» c. Allahın dininə tabe olanlar
ə. 1) məharət, ustalıq; 2) bacarıq; 3) elm, fənn; 4) incəsənət // sənət
ə. və f. bax hünərvər
f. hünərli, bacarıqlı, məharətli; bilikli
ə. «hindi» c. hindlilər
ə. 1) qədim Misirdə ölünün çürüməkdən dərmanlarla qorunması; 2) meyitin bir müddət saxlanması
ə. azad
ə. və f. azadfikirli
ə. azadlıq
ə. və f. bax hürriyyətpərvər
ə. və f. azadlıq sevən, azadlıq tərəfdarı
ə. «hərb» c. hərblər, müharibələr
ə. «hərf» c. hərflər. Hürufi-e’rab ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında sait yerini tutan hərflər; hürufi-imla’ fars və əski Azərbaycan əlifbal
ə. «hərf» c. t. əlifba
ə. 1) bütün varlığın sirlərini hərflərdə görən təriqət; 2) həmin təriqətə mənsub adam
ə. əlifba
ə. 1) gözəllik, camal; 2) yaxşılıq. Hüsni-əxlaq əxlaq gözəlliyi; hüsni-göftar danışıq gözəlliyi; hüsni-məqal yaxşı danışma; hüsni-rüxsar üz gözəlliyi;
ə. gözəlliyə aid olan