ə. heyvana mənsub, heyvandan olan
ə. 1) heyvanlıq; 2) m. qabalıq, kobudluq
ə. diri, canlı. Heyyi-baqi əbədi, diri; heyi-layənum həmişə oyaq; yatmayan; heyyi-layəmut həmişəyaşar; ölməz
ə. aybaşı (qadınlarda)
ə. 1) ishal (xəstəlik); 2) vəba (xəstəlik); 3) xəstəliyin qayıtması
HƏBA’ ə. 1) narın toz; 2) m. bihudə, əbəs
ə. bax hübab
ə. həb (dərman). Həbbi-səlam bax həbbüssəlatin
ə. 1) dən; ləpə (qoz, fındıq və s. ləpəsi); 2) dənli bitki(lər); 3) dirhəmin 1/40 hissəsi
ə. əhsən! afərin! nə yaxşı!
ə. «sultanların həbi» kinəotu
HƏBƏŞ(İ) ə. 1) Həbəşistanın əsas yerli əhalisindən olan; efiopiyalı; 2) m. qara, qaradərili (adam haqqında)
ə. sevgili; sevimli
ə. ey sevgili! ay sevgilim!
ə. 1) Allahın sevimlisi, Tanrının sevimlisi (İbrahim və Məhəmməd peyğəmbərlərə verilən ad)
ə. ip, kəndir
ə. 1) möhkəm, davamlı ip; 2) m. səmimi dostluq
ə. dustaq etmə; tutma
ə. və f. qazamat, həbsxana, məhbəs
ə. mübahisədə sükut etmə
ə. 1) qanalma əməliyyatı; 2) həmin əməliyyatı icra etmək üçün alət
ə. Məkkədə Kəbəni ziyarət etmə. Həcci-əkbər «ən böyük həcc» Kəbəni qurban bayramında ziyarət etmə
ə. qanalan, dəllək, cərrah
ə. daş. Həcəri-əsvəd bax həcərüləsvəd; həcəri-mübarək bax həcərüləsvəd; həcəriyəməni qırmızı və narıncı rəngli qiymətli daş, əqiq
ə. «qara daş» Kəbədəki müqəddəs daş
ə. qarın quruldaması; qurultu
ə. qarışıq cins; hibrid, mələz; 2) çox iti yeriyən dəvə; 3) birhürgüclü dəvə
ə. bax həcləgah
ə. və f. zifaf otağı, gərdək
ə. tutum, böyüklük
ə. həcmcə, tutumca
HƏCR1 ə. günorta istisi, bürkü. HƏCR2 ə. 1) yasaq, qadağan; 2) qəyyumluq; 3) vətəndaşlıq hüquqlarından məhrum etmə (olma)
ə. satira
ə. satirik
ə. satirik şeir
ə. 1) tutub saxlama; tutma; 2) müsadirə
ə. «hədiqə» c. bax hədayiq
ə. yenilik, təzəlik. Hədasəti-sinn yaşca kiçiklik
ə. «hədiyyə» c. hədiyyələr
ə. bağçalar
ə. 1) sərhəd, hüdud; 2) m. son, nəhayət. Həddi-bülug yetkinlik yaşı, yeniyetməlik
ə. dəmirçi
ə. qorxu, təhdid
HƏDƏB(Ə) yumru
ə. yumruluq
ə. nişanə, nişangah; məqsəd
ə. göz bəbəyi
ə. göz bəbəyinə aid olan