ŞƏHLA’ ə. ala (göz)
ə. ətin arasındakı yağ; piy
f. iri, zəhərli ilan
f. 1) musiqidə: muğam adı; 2) zərli ipək parça növü
ə. əsasən gecə işləyən inzibati idarə məmuru; darğa
f. quş lələyi
ŞƏHR1 ə. ay (təqvim vahidi). ŞƏHR2 f. 1) şəhər, iri yaşayış məntəqəsi; 2) ölkə, vilayət, məmləkət
ə. və f. şəhəri bəzəyən, şəhərə zinət verən
ə. şənlik, şadlıq
ŞƏHRİ1 ə. aya aid olan; aylıq. ŞƏHRİ2 f. şəhərə aid olan; şəhərli
ə. 1) şəhər ətrafındakı hasar; 2) vilayət, ölkə; 3) şəhər yeri; şəhər
f. hökmdar, padşah
f. hökmdarlıq, padşahlıq
f. 1) şahın atlı qvardiyası; 2) atlılar dəstəsi; 3) mahir minici
ə. 1) şəhvətə aid olan; 2) nəfsin istədiyi kimi
f. padşaha layiq; şahanə
ə. ehtiras, cinsi əlaqə meyli
ə. və f. şəhvət duyğularını hərəkətə gətirən
ə. və f. bax şəhvətpərəst
ə. və f. şəhvət düşkünü
f. padşah övladı
ə. insan, adam; fərd, nəfər
ə. bilavasitə özü, başqası olmadan
ŞƏXSİ(YYƏ) ə. şəxsə aid olan; fərdi
ə. 1) bir şəxsin əsas xüsusiyyətlərinin məcmusu; 2) insan, şəxs, sima
ə. arpa
ŞƏKƏR f. əsli sansk. bax şəkkər. ŞƏK(K)ƏR ə. 1) qənd tozu; 2) m. dadlı, ləzzətli
f. qənd suyu, şəkərli su; şərbət
f. şəkərlə qarışıq
f. bax şəkkərbar
f. şəkər ağızlı, şirin dilli
f. bax şəkkərəfşan
f. şirin danışan; söhbətcil
f. 1) şəkərçiçəyi; 2) m. gözəl danışan
f. 1) şirin yuxu, yuxusu şirin; 2) səhər yuxusu; 3) qəflət yuxusu
ŞƏKƏRXƏND(Ə) f. şirin gülüş, xoş təbəssüm
f. şəkər qamışı və ya çuğunduru tarlası
f. dodağı şəkər kimi şirin
f. şəkər rəngli, sarıyaçalar ağ
f. «şəkər tökən» çox şirin, şirin danışan
f. «şəkər sındıran» söhbətcil, gözəl danışan
f. şəkər yağdıran, şəkər tökən
f. səbir, hövsələ
f. 1) dözümlü, dözən, səbirli; 2) qane
ə. bax şəkl
ə. 1) cilov; kəm, dəhənə; 2) m. ram olmama, müqavimət göstərmə; müqavimət
ə. şəkk, şübhə
ə. şəkk edən; şübhələnən