ə. bir-birinə bənzəmə, bənzəyiş
f. 1) baxıb seyr etmə; 2) görməli, baxmalı və ya gəzməli yer, mərasim və s.; 3) hazır mətn əsasında quraşdırılmış dram, faciə və ya komediya
TƏMAŞAGAH // TƏMAŞAGƏH f. tamaşa yeri, əyləncə yeri
f. tamaşaçı
ə. 1) bir tərəfə əyilmə, meyil etmə; 2) m. əsas yoldan, əsas xətdən kənara çıxma
ə. 1) böyük hesab etmə; böyütmə; 2) tərif etmə; tərifləmə; 3) sübh azanından sonra oxunan dua
ə. uzatma, çəkmə
TƏMƏ’ ə. 1) tamah; 2) göz dikmə, acgözlük
ə. öz-özünü tərifləmə; öyünmə
ə. 1) mədəni olma; mədəniləşmə; 2) mədəniyyət
ə. və f. mədəniyyət tərəfdarı; tərəqqipərvər
ə. yer tutma, sakin olma; yerləşmə
ə. özül, bina, bünövrə
ə. yiyələnmə, sahiblənmə
ə. yaltaqlanma, yaltaqlıq
ə. bax təmənni (1-ci və 2-ci mənalarda)
ə. 1) 1) salam, təşəkkür, razılıq əlaməti olaraq sağ əli aşağı tərəfdən dodağa toxundurub alına qoyma; 2) m
ə. 1) mərkəzləşdirmə, mərkəzləşmə; 2) toplama, yığma, cəmləmə
ə. 1) qarşı durma, inad göstərmə; dikbaşlıq; 2) asi olma, itaət etməmə; 3) qiyam, üsyan
ə. 1) təkrar edərək alışma, vərdiş etmə; 2) məşq, təlim
ə. məsxərəyə qoyma, lağa qoyma, istehza etmə
ə. miskinləşmə, fağırlaşma, yazıq günə düşmə
ə. 1) yapışma, tutma; 2) veksel
ə. 1) bir şəkil və ya bir surətdə təcəssüm etmə; 2) oxşama, bənzəmə; 3) həzm etmə; 4) nümunə kimi qəbul etmə
ə. məşq etmə
TƏMƏTTÖ’ ə. 1) xeyir götürmə, mənfəət əldə etmə; qazanma; 2) istifadə etmə; 3) əylənmə; 4) həvəs, meyil
ə. dalğalanma, ləpələnmə, çalxalanma
ə. mal-dövlət qazanma, varlanma
ə. bir bədən üzvünün və ya onun bir hissəsinin çürüməsi
ə. yazın orta ayı
ə. tay-tuşundan ayrılma, fərqlənmə, seçilmə
ə. yırtılma, parçalanma
ə. möhlət vermə, vaxt vermə
ə. möhür vurma, möhürləmə
TƏ’MİQ ə. 1) dərinləşdirmə, dərin qazma; 2) çöx dərindən araşdırma, ətraflı tədqiq etmə, təhqiq etmə
TƏ’MİL ə. yerinə yetirmə, əməl etmə
TƏ’MİM ə. 1) bir işi hamıya aid etmə, ümumiləşdirmə; 2) intişar etmə; yayma
ə. boyundan asılan dua
TƏ’MİMƏN ə. hamıya aid olaraq; ümumiyyətlə
TƏ’MİMNAMƏ ə. və f. yazılı göstəriş
TƏ’MİN ə. 1) təchiz; 2) şəkk-şübhədən çıxarma; xatircəmlik
TƏ’MİNAT ə. «tə’min» c. t. 1) zəmanət; 2) təmin etmə
TƏ’MİR ə. xarab olan yerlərini düzəltmə
TƏ’MİRXANƏ ə. və f. təmir emalatxanası
ə. 1) özünü ağır aparma, vüqar; 2) yerləşmə, qərarlaşma; 3) səbir etmə; qatlaşma
ə. 1) duza qoyma; duzlama; 2) m. sözarası yaxşı məzmunlu, ürəyəyatan təbir işlətmə
ə. mülk, mal sahibi etmə
TƏMMA’ ə. son dərəcə acgöz, son dərəcə tamahkar; gözüdoymaz
TƏMMƏ(T) ə. ərəbcə «bitdi», «qurtardı», «tamam oldu», «son» mənasında kitabların axırında yazılan söz