ə. 1) təriqət başçısı; 2) eyni bir təriqətə inanan
ə. «zamanın sahibi» bax sahibzəman (1-ci mənada)
ə. nazir vəzifəsi tutan; nazir
ə. məlumatı olan, agah olan; xəbərdar
ə. 1) İmam Mehdinin (epitet) adlarından biri; 2) keçmişdə Şərqdə bəzi hökmdarlara verilən epitet
ə. dəniz, göl, çay kənarı; kənar, qıraq
ə. və f. sahildə yay evi
ə. və f. sahildə sakin olan, sahildə yaşayan
ə. və f. 1) sahilə çatan; 2) m. nicat tapan, xilas olan
SAHİLSƏRA(Y) ə. və f. sahildə yay sarayı
ə. 1) sehr edən; sehirbaz, sehrçi; 2) m. cəzb edən, məftun edən
ə. yuxusu gəlməmə; yuxusuzluq
f. 1) qəlp, düzəltmə; 2) m. hiyləgər
f. 1) qəlp şey qayırmaq, qəlp pul kəsməklə məşğul olan; saxtakar; 2) m. hiyləgər, bic
f. və ə. yalandan özünü vüqarlı göstərən
ə. səy edən, çalışan, çalışqan
ə. 1) hədəfi vuran // hədəfə vuran, dəyən; 2) m. məqsədəmüvafiq
SAİBRƏ’Y ə. düzgün düşüncəli
SAİD1 ə. yuxarı çıxan, yüksəyə qalxan. SAİD2 ə. bilək önü (qolun bir hissəsi)
SAİQ(Ə)1 ə. sövq edən; sövqedici
SAİQ(Ə)1 ə. sövq edən; sövqedici. SAİQƏ2 ə. ildırım, şimşək. SAİQƏ3 ə. səbəb, keyfiyyət
SAİL1 ə. bax sayil1. SAİL2 ə. bax sayil2. SAİL3 ə. bax sayil3
ə. axıcılıq
ə. oruc tutan, ağzı oruc(lu)
ə. 1) seyr edən, hərəkət edən; yeriyən; 2) keçən, işlənən; 3) başqa, o biri, digər; 4) astronomiyada: səyyarə
ə. bax sayis
ə. fonetikada: səsli
ə. 1) hərəkətsiz, durğun, sükunətdə olan; 2) oturan, yurd salan, məskən salan; 3) səssiz, sakit; 4) ərəb yazısında: hərəkəsi olmayan, sükunlu (hərf)
ə. sükut edən; səssiz, səssiz-səmirsiz
ə. və f. sakitcəsinə, sakit-sakit
ə. 1) ayağın dizlə topuq arasındakı hissəsi; baldır; 2) ağacın və b. bitkilərin yerdən budaqlara qədər olan düz hissəsi; gövdə
SAQİ1 ə. 1) şərab paylayan, qədəhlərə şərab tökən; 2) su verən; su paylayan; suçu; 3) su satan. Saqiyi-dövran «dövranın saqisi» m
ə. 1) dələn, deşən, dəlik açan; 2) m. çox parlaq, çox işıqlı
ə. və f. qədim şairlərin saqiyə xitabən yazdıqları şeir
ə. 1) düşən, düşmüş; 2) hökmdən düşmüş, etibarını itirmiş, süqut etmiş; 3) vaxtından qabaq düşmüş uşaq; düşük
ə. ey saqi! ay saqi!
ə. saqi qadın
f. il
f. 1) başçı, rəis; 2) komandan, komandir
ə. bax səlat
ə. bax sələvat
f. qoca, yaşlı; təcrübəli
ə. 1) yaxşı, yararlı; 2) səlahiyyətli, ixtiyarı olan; 3) dinin tələblərinə uyğun hərəkət edən
f. illik
f. yaşı ötmüş; yaşlı
ə. 1) alan, götürən, qapan; 2) inkar, mənfi münasibət
ə. keçən, keçmiş
ə. yuxarıda xatırladılmış; irəlidə deyilmiş, qabaqda söylənmiş
ə. «saleh» c. yaxşı işlər, şəriətin pisləmədiyi işlər