ə. 1) elçi, səfir; 2) xəbər aparıb-gətirən; 3) peyğəmbər, nəbi. Rəsuli-axirət axırıncı peyğəmbər (Məhəmməd peyğəmbər nəzərdə tutulur)
ə. Allahın elçisi; peyğəmbər (Məhəmməd peyğəmbərin epitetlərindən biri)
ə. 1) doğru yol; doğruluq yolu; 2) düşüncəlilik, fərasətlilik
ə. 1) igidlik, qoçaqlıq, rəşidlik; 2) xalqı düz yola çağırma
ə. doğru yol göstərən(lər)
RƏ’ŞƏ ə. titrəmə, titrəyiş
ə. və f. titrək, titrəyən
ə. «rəşhə» c. 1) damcılar, damlalar; 2) t. səpinti, sıçrantı // damcı, damla
f. bax rəşk
ə. tər, tərləmə; sızma
ə. 1) damcı, zərrə, qətrə; 2) sızma, tər
ə. və f. damcılayan, sıçradan
ə. 1) ağıl-kamal həddinə çatmış; 2) qorxmaz, igid; 3) düzgün, sağlam, doğru
ə. şirniyyat növü
f. 1) qısqanma, həsəd; 2) həsəd aparan; qısqanan; 3) həsəd aparılan şey
f. qısqanclıq doğuran, paxıllığa səbəb olan
ə. püskürmə
ə. 1) yaş, islaq, nəm(iş), rütubətli; 2) sulu (meyvə haqqında); 3) m. yerli-yersiz, münasibətli-münasibətsiz
ə. «yaş və quru» 1) hər nə var, mövcud olan hər şey; 2) m. cəfəngiyat, hədərən-pədərən
ə. 1) yaş, islaq, nəm(iş), rütubətli; 2) təzə, yaşıl, təravətli
ə. yamanmış, cırıq, yamaq
f. layiq, münasib, yararlı
ə. «rabitə» c. rabitələr, əlaqələr
ə. 1) işə getmə; satılma; 2) işə gedən; tezsatılan
f. rəvac verən; rövnəqləndirən
ə. «rafizi» c. rafizilər, rafizi təriqətinə mənsub olanlar
ə. bax rivaq
f. 1) axan, gedən; 2) axıcı, səlis; 3) hazırlanmış, öyrənilmiş, əzbərlənmiş (dərs haqqında); 4) həyat; 5) diri, canlı; 6) düz yer, hamar yer
RƏVANBƏXŞ(A) f. ruh verən, həyat verən, ürək açan
f. gedən, yeriyən, göndərilən
f. ruhlandırıcı, ruha qida verən
ə. «rayihə» c. rayihələr, ətirlər, xoş qoxular
ə. və f. rayihəli, ətir saçan
ə. 1) nağıl, hekayə; 2) nağıl etmə; danışma; 3) xəbər, şayiə
f. gedən
ə. qafiyənin sonuncu hərfi
f. 1) gediş, yeriş; 2) üsul, tərzi-hərəkət; 3) cərəyan, hərəkət
ə. hərtərəfli götür-qoy etmə
RƏ’Y1 ə. 1) arzu, meyil, istək; 2) görmə, görüş, müşahidə; 3) niyyət, arzu; 4) fikir, düşüncə, baxış, zənn; 5) səs, səsvermə (seçkidə); 6) iradə; 7) ç
ə. «reyhan» c. reyhanlar
ə. rəhbərlik; başçılıq. Rəyasəti-ərəb ərəblərin başçılığı, ərəblərin rəhbərliyi
ə. və f. rəhbər işdə olan
ə. və f. rəhbər işdə olma, rəhbər işə aid olma
RƏ’YÜL’EYN ə. öz gözü ilə görmə
ə. sudan doymuş; sirab
f. meynə, tənək
ə. «rəzilə» c. rəzil, alçaq işlər
ə. 1) yaramaz hərəkət; alçaqlıq; 2) eyib, biabırçılıq
ə. ciddilik, əhəmiyyət