ə. 1) oxşarlıq, bənzərlik; 2) oxşar, bənzər, eyni; 3) qırmızı mis; latun; 4) qaralama, eskiz
ə. 1) balıq toru; 2) qəfəs, barmaqlıq; 3) tora və qəfəsə bənzər pərdə
ə. şəbəkə, qəfəs şəklində olan
ə. bəxşiş, töhfə
ŞƏ’BƏZƏ ə. 1) cəldlik, məharət; 2) şəbədə, ələ salma
f. 1) gecə yuxuda gəzən; lunatik; 2) gecə keşikçisi
f. 1) sübhə yaxın; sübh çağı; 2) əsasən sübh həzin səslə oxuyan quş
f. 1) bax şəbzində; 2) m. bülbül; 3) m. xoruz
f. gecə basqını
ə. 1) bənzər, oxşar, tay; 2) şiələrin məhərrəmlikdə göstərdikləri faciəli dini tamaşa
f. 1) yataq otağı; 2) hərəmxana, sarayda padşah arvadlarının yaşadıqları otaq(lar); 3) dərvişlərin yaşadıqları və ibadət etdikləri yer, hücrə; 4) gecə
f. gecə papağı
f. gecə əşyaların üzərinə düşən su damlaları; şeh
f. gecəquşu, yarasa
f. 1) gecə rəngində olan; qara; 2) İran əsatirində: Səyavuşun atının adı; 3) odda yanan neft qoxulu qara daş
f. gecə yolçusu, gecə yol gedən adam
f. gecə işıq verən böcək; gecəböcəyi
f. gecə-gündüz; həmişə
f. gecələr ibadət, elm, mütaliə ilə məşğul olan adam
ə. budaq, dal, şax
ə. bax şəcərə (1-ci mənada)
ə. 1) ağac; 2) nəsil cədvəli (bir sülalənin, xanədanın və s. bütün əsil-nəsəbini göstərən cədvəl)
ŞƏCİ’ ə. şücaətli, igid, cəsur
ə. «şədidə» c. 1) zəhmətli, əziyyətli işlər; 2) t. müsibət, əziyyət
ə. 1) sıxıb bağlama; sıxma; 2) musiqidə: mahnının ən uca oxunan yeri; zil
ə. Yəməndə yaşamış çox zalım əfsanəvi hökmdarın adından 1) zalım, zülmkar; 2) sərt, qaba
ə. və f. Şəddad kimi zalım
ə. 1) ərəb yazısında: təkrar oxunması lazım gələn samitlərin üstünə qoyulan işarə; təşdid; 2) bağlı, topa
ə. 1) güclü, qüvvətli; 2) kəskin; 3) çətin, ağır (iş və s. haqqında)
ə. bərk ürəyi olan, qəlbi bərk
ə. şadlıq, sevinc
ŞƏFA’ ə. bax şifa’
ə. və f. bax şəfarəsan
ə. günahkarın bağışlanmasını xahiş etmə; iltimas
ə. şəffaflıq
ə. və f. xəstəxana
ə. və f. şəfa tapan, yaxşı olan; sağalan
ə. və f. bax şəfasaz
ə. və f. şəfa verən, sağaldan
ə. ürək şəfası, qəlb dərmanı
ə. dodaq
ŞƏFƏQ1 ə. günəşin çıxması və ya batması ərəfəsində göyün qızarması. ŞƏFƏQ2 ə. bax şəfəqqət
ə. «şəfəq» c. şəfəqlər
ə. və f. bax şəfəqgun
ə. və f. şəfəq rəngində; qırmızı
ŞƏF(ƏQ)QƏT ə. 1) şəfqət, mərhəmət; 2) səmimiyyət, mehribanlıq
ə. dodaqlar (iki dodaq)
ə. dodağa aid olan
ə. 1) rəngsiz; işığı asan keçirən; 2) m. aydın, tərtəmiz
ŞƏFİ’ ə. günahların bağışlanmasını xahiş edən; iltimasçı. Şəfii-asiyan narazıların, üsyançıların bağışlanmasını xahiş edən