f. düzgün danışan, düz söz söyləyən
f. 1) yalançı, sözgəzdirən; 2) sözbaz, uydurmaçı, qeybətgəzdirən
f. yerli-yerində danışan, danışığını bilən
f. söz ustası, gözəl danışan
ə. istilik, hərarət
ə. «səxr» c. t. yer altında sabit tərkibli mineral
SÜKƏRA’ ə. «səkran» c. sərxoşlar, məstlər
ə. «sakin» c. 1) sakinlər, yaşayanlar; t. əhali, sakin; 2) t. sükan
ə. şəkər
ə. 1) yaşayış, sakinlik; 2) sakin olunan yer; məkan, mənzil, məskən, ev
ə. 1) durma, dayanma, qımıldanmama; 2) rahatlıq, asayiş, sakitlik; 3) durğunluq; 4) arası kəsilməmə, ara verməmə; 5) ərəb yazısında: samitin üzərinə q
ə. 1) sakitlik, hərəkətsizlik, durğunluq; 2) rahatlıq, əmin-amanlıq; 3) azalma, ara vermə
ə. sakitlik, susma, dinməmə, sakit olma
ə. çox danışmağı xoşlamayan; azdanışan
ə. «səqf» c. səqflər
ə. 1) düşmə, yıxılma, enmə; 2) yerindən oynama, aşağı sürüşmə; 3) öz mövqeyini itirmə; 4) uşağın ana bətnindən yarımçıq və ya ölü düşməsi; 5) yarpaqla
ə. 1) soy, nəsil, övlad; 2) xanədan, nəsil
SÜLASA’ ə. bax yövmüssülasa’
ə. üçlü, üç şeydən düzəldilmiş
SÜLB1 ə. sülalə, nəsil. SÜLB2 ə. 1) bərk, sərt, qatı; 2) m. heç bir şeydən mütəəssir olmayan; hissiyyatsız
ə. müəyyən nəsildən olan
ə. 1) bərklik, sərtlik, qatılıq; 2) m. mütəəssir olmama, hissizlik
ə. zəhər maddəsi
SÜLƏHA’ ə. «saleh» c. 1) yaxşılar, yararlılar; 2) ixtiyarı olanlar, səlahiyyətlilər
ə. barış, sakitlik
ə. və f. əmin-amanlıq olan yer
ə. və f. sülh tərəfdarı
ə. sülh yolu ilə, barışıqla
ə. sülhə aid olan, sülhlə nəticələnən
ə. və f. sülh müqaviləsi
ə. və f. sülh tərəfdarı; sülhsevər
ə. nərdivan, pilləkən
ə. üçdə bir
ə. 1) rəftar, hərəkət; 2) sufiliyə mənsub olma, riyazətlə məşğul olma; 3) bir təşkilata və s. daxil olma
f. at və b. heyvanların dırnağı
SÜMM ə. karlar, eşitməyənlər. SÜMM(Ə) ə. sonra, bundan sonra
ə. sumaq
ə. sumağı (rəng)
SÜMM(Ə) ə. sonra, bundan sonra
ə. səkkizdə bir
f. dırnaq və b. bərk şeyləri pardaqlamaq üçün material
ə. qaraşınlıq, qarayanızlıq, əsmərlik
f. nallayarkən at və b. heyvanların dırnağını kəsib düzəltmək üçün nalbənd aləti
ə. «səmm» c. zəhərlər
SÜMÜV(V) ə. yüksəklik, alilik
SÜN’ ə. 1) iş, əməl; 2) əsər, yaradılış; 3) icad etmə, düzəltmə. Sün’i-yəzdan Allahın yaratdığı; sun’i-vücud vücuda gətirmə
ə. ikili, ikilik, qoşalıq, cütlük
ə. 1) dırnaq (heyvan haqqında); 2) qayıq; 3) deşikaçan
SÜNBÜL1 f. bir çiçək adı (gözəllərin saçı ona bənzədilir). Sünbüli-zülf zülfün sünbülü, sünbül kimi saç