TÖVDİ’ ə. 1) təslim etmə; 2) görüşüb ayrılma; vidalaşma
ə. 1) təslim edərək; 2) vidalaşaraq
TÖV’ƏM ə. 1) əkiz; 2) m. tay, bənzər, oxşar; 3) m. uyğun, münasib
TÖV’ƏMAN ə. «töv’əm» c. əkizlər
TÖV’ƏMİYYƏT ə. 1) əkizlik; 2) m. oxşarlıq, bənzərlik; 3) m. uyğunluq, münasiblik
TÖV’ƏN ə. könüllü, öz ixtiyari ilə, öz arzusu ilə, öz xoşu ilə
ə. 1) dövrəsini dolanma, ətrafını gəzmə; 2) həcc mərasimi zamanı Kə’bənin ətrafını dolanma; 3) baş çəkmə; yoxlama
ə. 1) uyğunlaşdırma, müvafiq etmə; 2) Allahın yardımı, tanrının köməyi; 3) yardım, kömək; 4) məqsədinə çatma, arzusuna nail olma
ə. uyğunlaşdıraraq
ə. fərq, təfavüt, ayırd etmə
ə. 1) birləşdirmə; 2) Allahın təkliyinə inanma
ə. vəhşətə salma, hürüküdüb qaçırma
TÖV’İD ə. təhdid etmə, hədələmə
ə. vəkil təyin etmə, vəkil etmə
ə. 1) boyunbağı; 2) boyunduruq, gərdənlik; 3) qumru quşunun boynundakı halqavari cizgi; 4) taqət, iqtidar, qüdrət
ə. 1) fərmanlara vurulan şah möhürü; 2) belə möhür vurulmuş fərman
ə. 1) saxlatma, dayandırma, tutub saxlama; 2) təxirə salma; yubatma; 3) hökmə qədər ittiham edərək həbsxanada saxlama; həbs etmə, tutma
ə. və f. həbsxana, dustaqxana
ə. vaxt təyin etmə
ə. 1) dünyaya gətirmə; doğma; 2) doğmaqda olan qadına və ya heyvana kömək etmə; mamalıq etmə; 3) m. səbəb olma, vücuda gətirmə; törətmə
TÖVLİYƏ(T) ə. 1) idarə etmə; rəhbərlik, başçılıq; 2) qəyyumluq, hamilik; 3) müdir, başçı
ə. surət, hal, tərz; əda
ə. əsli ibr. Musa peyğəmbərə nazil olmuş ibranicə dini kitab
ə. tarix qoyma, tarixini yazma
ə. varis təyin etmə
f. bax tusən
TÖVSİ’ ə. vüsətləndirmə, genişləndirmə
ə. təsvir etmə, izah etmə, səciyyələndirmə
ə. bərkitmə, möhkəmləndirmə
ə. nişanlama, əlamət qoyma
ə. 1) vəsiyyət etmə, məsləhət vermə, nəsihət etmə; 2) tapşırma, sifariş vermə; 3) bir adamı başqasına təqdim edib ona yardım olunmasını xahiş etmə //
ə. və f. birisinə təqdim etmək və tanıtmaq üçün verilən məktub // vəsatətnamə
ə. bəzək vermə; bəzəmə
TÖVZİ’ ə. bölüşdürmə, paylaşdırma
ə. vəzifəyə qoyma, vəzifəyə təyin etmə
ə. izah etmə, aydınlaşdırma
f. bax tuy
ə. 1) cənnətdə bitən hündür, gözəl bir ağac; 2) m. hündür boylu, ucaboy
ə. və f. yerişi gözəl olan, gözəl yerişli
f. 1) xalq, camaat, kütlə; 2) yığın, dəstə; 3) təpə
ə. uzunluq
ə. əsli f. 1) dolab; 2) m. göy, səma
ə. 1) boy etibarilə; boyca; 2) uzununa; 3) uzun, sürəkli
ə. 1) əmr, məktub və s. yazılıb uzununa kəsilmiş silindr formasında bükülən ceyran dərisi; 2) lülə şəklində bükülmüş kağız və s
f. 1) hamam ocağı; külxan; 2) təmizlənmiş bağırsaq, iç və s.; 3) uşaqlıq yolu
f. külxançı, ocaqçı
ə. Sina yarımadasında bir dağın adı (Musa peyğəmbərin Allahla ilk danışıq səhnəsi)
ə. bax türab
f. sirkə, qora, limon və s. dadında olan