MÖVHUMATÇI

is.sif. Dini mövhumata qapılmış (adam), mövhumata inanan (adam).
[Yaşlı kişi:] …O zaman məni əhatə edən mühit mövhumatçı olduğu kimi, mövhumatçı bir ailənin də tərbiyə edib yetişdirdiyi bir gənc idim. S.Hüseyn.
…Dürdanə xanım xoştəbiətli, sadəürəkli, nazik, bir qədər mövhumatçı bir adamdı. Ə.Əbülhəsən.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÖVHUMATÇI MÖVHUMATÇI (mövhumata inanan) Gün vardı ki, bu səhnədə mövhumatçı ədiblər; Şöhrətsiz adamlar, o müsavatçı ədiblər; Eylərdi tamaşaçılara pisliyi təbliğ
MÖVHUMAT
MÖVHUMATÇILIQ

Digər lüğətlərdə