MÜSTƏNTİQ

is. [ ər. ] İlk məhkəmə istintaqı aparan vəzifəli şəxs; silistçi.
Həmin gündən sonra Cavahir müstəntiqin tələbi üzrə həbs edildi. T.Ş.Simurq.
Prokuror müstəntiqlə söhbətinə ara verdi. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÜSTƏNTİQ MÜSTƏNTİQ (hüq.) Günahları uğursuzdur; Qərarınız düzdü; Müstəntiqə vermək lazımdır işi (R.Rza); SİLİSTÇİ (köhn

Etimologiya

  • MÜSTƏNTİQ Ərəbcə istintaq sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MÜSTƏMLƏKƏLƏŞDİRMƏK
MÜSTƏNTİQLİK

Digər lüğətlərdə

гидрофи́т поо́хать преиму́щество тры́ночка уде́лываться грядово́й кузне́цкий охра́нница переплёвывать сладкозву́чность телефониза́ция ша́нцевый узилище concussion inside out miscount monas monkey-gaff sanguification standage thieve выморозить ослеплять приятно продувание