MIRILTI

is.
1. İtlərin bir şeydən xoşlanmadıqları zaman çıxardıqları yavaş alçaq səs.
[Dərviş:] Malların göyşəyi, atların nəriltisi, gah-gah da itlərin mırıltısı qulağıma gəlirdi. A.Divanbəyoğlu.
Gecələr töyləyə dolmuş sahibsiz kənd itlərinin mırıltısından başqa bir səs … sükutu xələldar etmirdi. M.İbrahimov.

2. dan. Deyinmə, söylənmə, donquldanma. Onun mırıltısını kəssənə!
MIRILDANMAQ
MIRMIRI

Digər lüğətlərdə