MÜMANİƏT

is. [ ər. ] Mane olma, maneə, əngəl, maneçilik; qarşıdurma, zidd getmə. Mümaniəti aradan qaldırmaq.
□ Mümaniət etmək (göstərmək) – mane olmaq, maneçilik göstərmək, əngəl törətmək.
Hər gün sənin hüzuruna mən gəlmək istərəm; Bu əmrdən mümaniət eylər həya məni. S.Ə.Şirvani.
Zeynal öz qəbahətini düşünərək Səlimin [otağa] keçməsinə mümaniət etməmişdi. S.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÜMANİƏT mümaniət bax əngəl, qarşıdurma
MÜLTƏFİT
MÜMANİƏTSİZ

Digər lüğətlərdə

...годова́лый безотра́дный видеобла́стер генера́л-дире́ктор голго́фский кедро́вка косу́шка обни́зываться разли́вочный сле́пливать тяга́ч фильмоко́пия черепа́ха эквилибристи́ческий ворси́ть расцепи́ться get together high tide menacingly nice Nelly positivism suicide suppleness опошление прорычать