MÜNCƏR

is. [ ər. ] : müncər olmaq – bitmək, sona çatmaq, tamamlanmaq, nəticələnmək, bir yerə gəlib çatmaq.
[Padşah:] Səidlə söhbətiniz nə yerə müncər oldu? Ə.Haqverdiyev.
Qonşular bir az söyüşdükdən sonra iş vuruşmağa müncər oldu. Çəmənzəminli.

MÜNBİTLİK
MÜNDƏRİC

Digər lüğətlərdə