MÜRGÜLƏMƏK

f. Yarıyuxulu halda olmaq, mürgü basmaq.
Gah vaxt yay fəsli küçə ilə keçən vaxt görürsən ki, Məşədi Molla Həsən başını dayayıb səkinin bucağına mürgüləyir. C.Məmmədquluzadə.
Qurban da bir tərəfdə oturub mürgüləyirdi. T.Ş.Simurq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÜRGÜLƏMƏK MÜRGÜLƏMƏK Ana dovşan gözüaçıq; Baxa-baxa mürgüləyir (M.Rzaquluzadə); HUŞ APARMAQ Arabir onu huş aparırdı (M
  • MÜRGÜLƏMƏK yatmaq — yuxulamaq — uyqulamaq
MÜRGÜLƏMƏ
MÜRGÜLÜ

Digər lüğətlərdə