MÜRTƏCE

sif. [ ər. ] İrticanın xeyrinə iş görən, yenilik və tərəqqi uğrunda mübarizədə köhnəlik və vaxtı keçmiş şeyləri müdafiə edən, ictimai və mədəni tərəqqinin əleyhinə gedən; irticaçı. Mürtəce ədəbiyyat. Mürtəce siyasət. Mürtəce partiya.
– “ŞərqRus” həm inqilabi mübarizənin qızışdığı, həm də mürtəce hakim təbəqələrin təzyiqinin artdığı bir zamanda çap edilirdi. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÜRTƏCE MÜRTƏCE Bu çayın o tayında azadlıqdan yox əsər; Qan-qan deyir dollara satılmış mürtəcelər (S.Rüstəm); İRTİCAÇI Lakin bu təşəbbüsümüz də irticaçı ziyal
  • MÜRTƏCE irticaçı

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • MÜRTƏCE MÜRTƏCE – QABAQCIL Mənim fikrimcə, qorxu son dərəcə də mürtəce bir hissdir (M.Hüseyn); Çar hökuməti qabaqcıl fikirli adamları nəzarətsiz qoymurdu

Etimologiya

  • MÜRTƏCE Ərəbcə irtica sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MÜRŞİDLİK
MÜRTƏCELİK

Digər lüğətlərdə

ика́ться интуитиви́ст кавы́чки оболва́нить радиа́тор раста́пливать фортепиа́нщик хами́тский хлысто́вка гонобо́бель затра́вленно полузабы́тое представле́ние carve out double bind etherification goat-herd polo shirt polysemantic powdery radiophotoluminescence Sinai vaporable производственник ступа